Σήμερα τα παιδιά των δύο τμημάτων δούλεψαν μαζί. Αποφασίσαμε να δουλέψουμε από κοινού για την κατασκευή μασκών που θα χρειαστούμε κατά τη δραματοποίηση του παραμυθιού  "προσοχή το πρόβατο δαγκώνει". Το παραμύθι την πρώτη φορά που το διαβάσαμε στα παιδιά αποφάσισαν να το παίξουν. μοιράστηκαν  σε ομάδες, μοίρασαν τους ρόλους και στη συνέχεια κάθε ομάδα βιντεοσκοπήθηκε.
 Την επόμενη μέρα προβάλλαμε στα παιδιά τα βίντεο και αρχίσαμε να συζητάμε για το πώς κάθε ομάδα παρουσίασε το έργο. Ψήφισαν αμερόληπτα για τον κάθε ρόλο και από κοινού αποφάσισαν πως καλύτερο κακό πρόβατο ήταν στην 3η ομάδα, καλύτερος βοσκός ήταν στην 2η ομάδα αλλά περισσότερα λόγια έλεγε ο 1ος βοσκός. Μας χαροποίησε ιδιαίτερα η αντικειμενικότητα των παιδιών.
 Στη συνέχεια μας ανακοίνωσαν πως θέλουν να το παίξουν ξανά αλλά να έχουν και μάσκες αυτή τη φορά για τα πρόβατα και το βοσκό. Μετά από συζήτηση κατέληξαν στο άσπρο χρώμα για το πλήθος των προβάτων, το καφέ για το κακό και ότι για το βοσκό θα χρειαστούμε ένα καπέλο και μια κάπα.

Προέτρεψα τα παιδιά να ρωτήσουν τους μεγάλους για την ιστορία του 1940. Μελετήσαμε εικόνες που βρήκαμε στο διαδίκτυο, είδαμε την ταινία που δημιουργήσαμε με αυτές τις εικόνες και κατασκευάσαμε τη δική μας αφίσα για να μπορούν μέσα από εικόνες που επέλεξαν τα ίδια να διηγηθούν την ιστορία.

Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίζουμε με το μυαλό μας και την καρδιά μας την ιστορία που προσδιορίζει την εθνική μας ταυτότητα.

Τα παιδιά συνεχίζουν να φωτογραφίζουν

το υλικό που χρησιμοποίησα για να υποστηρίξω τα όσα συζητήσαμε με τα παιδιά στο σχολείο.Μέσα από το βίντεο αυτό κατόρθωσαν να αφηγηθούν την ιστορία του σαράντα αλλά και να προσθέσουν και κάποια που δεν είχα προσθέσει με ανάλογη εικόνα όπως τη λέξη αέρα που αντηχούσε στα βουνά της Αλβανίας ότι οι γυναίκες έμειναν πίσω γιατί έπρεπε να φροντίζουν γονείς παιδιά και ηλικιωμένους. 

28η Οκτωβρίου 1940

Ένα θέμα που κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα νηπιαγωγεία (και όλος ο κόσμος) επιλέγουν για να μιλήσουν. Η επιλογή γίνεται γιατί η γνώση του ιστορικού γίγνεσθαι προσδίδει στην ταυτότητα μας μία ακόμη ιδιότητα "είμαστε Έλληνες".

Έτσι λοιπόν και φέτος ασχοληθήκαμε με το τι έγινε πριν από πολλά χρόνια. 

Ζήτησα κάποια στιγμή από τα παιδιά να μου σχεδιάσουν μια ελληνική σημαία.

 Το παιδί που σηκώθηκε είχε συγκρατήσει το ότι έχει γραμμές πολλές. Παρουσίασε στα παιδιά το έργο του και 2 άλλα συμπλήρωσαν μα κυρία έχει σταυρό και κοντάρι. τα οποία και πρόσθεσαν αφού πρώτα συζήτησαν σχετικά με το μέρος που βρίσκεται ο σταυρός. μετά την πρώτη παρέμβαση των παιδιών παρουσίασα μια ελληνική σημαία και από μόνα τους μπήκαν στη διαδικασία να μετρήσουν τις γραμμές, εντόπισαν ότι ξεκινάει με μπλε και τελειώνει με μπλε, οι μπλε είναι 5 και οι άσπρες είναι 4, μόνα τους εντόπισαν το μοτίβο που έχουν. Το αποτέλεσμα φαίνεται στην παρακάτω εικόνα.

Για μένα προσωπικά είναι η ωραιότερη ελληνική σημαία που έχω δει και αυτό με κάνει περήφανη. Περήφανη γιατί δεν υπήρξαν δικές μου παρεμβάσεις.

Έχοντας στη διάθεσή τους τα παιδιά τη φωτογραφική μηχανή αποτυπώνουν το παιχνίδι στις γωνιές αλλά και τις κατασκευές τους σε αυτές.

Η γωνιά της πλαστελίνης.

Η γωνιά του οικοδομικού υλικού

Οι συνάδελφοι του ολοήμερου τμήματος δούλεψαν μία τεχνική ανάμιξης χρωμάτων με καλαμάκι. Τα παιδιά δημιούργησαν αρχικά τα έργα τους φυσώντας την μπογιά με το καλαμάκι.

Μικροί εξερευνητές ανακαλύπτουν πως μπορούν να δημιουργήσουν ένα ουράνιο τόξο.

Κάποια στιγμή τα παιδιά άρχισαν να μιλούν για το ουράνιο τόξο που είχαν παρατηρήσει στο ουρανό κάποια μέρα που έβρεχε. Ήταν τόσο έντονο το ενδιαφέρον τους για το ουράνιο τόξο που διάλεξα το παραμύθι " η Μελίνα και το φως" για να διερευνήσω σχετικά με το πως νομίζουν ότι δημιουργείται ένα ουράνιο τόξο.

Αφού διάβασαν μέσα από τις εικόνες το τι έλεγε το παραμύθι άρχισα να ρωτώ τα παιδιά σχετικά με τις συνθήκες που έπρεπε να υπάρχουν για να δημιουργηθεί το ουράνιο τόξο. τα παιδιά είχαν εντοπίσει τη βροχή και τον ήλιο.

Την επόμενη μέρα άφησα στο τραπέζι μερικά cd και φακό καθώς και το παραμύθι.

Τα παιδιά άρχισαν να ρωτούν για το αν μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν και άρχισαν να αναβοσβήνουν το φακό να κρατούν το cd στον ήλιο και να παρατηρούν τι συμβαίνει.                                                       

- Παιδιά τι παρατηρήσατε;
- Μπορέσαμε και φτιάξαμε ουράνιο τόξο.
Πώς το κατορθώσατε;
Κρατούσαμε το cd και του ρίχναμε επάνω το φακό
Κρατούσα το cd και έπεφτε πάνω ο ήλιος
Ένα παιδάκι είπε πως δεν κατόρθωσε να φτιάξει ουράνιο τόξο.
Κάποιο άλλο πρόσθεσε πως δεν μπόρεσε γιατί κάποιο  cd ήταν σπασμένο.
θέλεις να προσπαθήσεις;
στην αρχή το παιδί δούλευε αλλά στη σκιά να κυρία δεν μπορεί γιατί είναι σπασμένο. Θα μπορούσες να δοκιμάσεις με κάποιο άλλο. Την ώρα που εγώ πρότεινα αυτό το παιδί κατά τη μετακίνησή του έβγαλε το  cd στον ήλιο και αμέσως φάνηκε το ουράνιο τόξο.
Τι διαφορετικό έκανες και κατόρθωσες να δημιουργήσεις το ουράνιο τόξο;
Το έβαλα στον ήλιο.

Το παιδί που δεν κατόρθωσε να φτιάξει το ουράνιο τόξο έφταιγε το σπασμένο;cd ;   Τα παιδιά πολύ γρήγορα εντόπισαν ότι για να κατορθώσω να δημιουργήσω στην τάξη ένα ουράνιο τόξο πρέπει να υπάρχει φως αλλά και κάτι να περνάει από μέσα το φως.

Η επόμενη ερώτηση που έθεσα στα παιδιά 

Θα μπορούσατε να μου πείτε τι είναι τελικά το ουράνιο τόξο;

Είναι κάτι που αρέσει πολύ στα παιδιά.

Κάτι; δηλαδή καραμέλα;

Όχι χρώματα που πετούν στον ουρανό.        

(Οι φυσικές επιστήμες γοητεύουν τα παιδιά, τα ενεργοποιούν, προβαίνουν σε υποθέσεις τις οποίες καλούνται να υποστηρίξουν ως αποδεκτές ή μη μέσα από τον πειραματισμό)                                                                                                                                       

Οι τυχαίες εικόνες των παιδιών που δημιουργήθηκαν κατά την ανάμειξη των χρωμάτων σήμερα συζητήθηκαν και καθένας μεταμόρφωσε την εικόνα του προσθέτοντας γραμμές, σχήματα κ.α

Τι και αν δεν είναι γνωστοί και αναγνωρισμένοι ζωγράφοι; Δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από τον Πικάσο και διάλεξα αυτόν γιατί τα σχέδια του έχουν την παιδικότητα των μαθητών μου.

Δύο από τις αγαπημένες γωνιές των παιδιών η γωνιά της μουσικής (που καθημερινά είναι ανοικτή ) και η γωνιά των γραμμάτων όπου τα παιδιά πειραματίζονται με τα μαγνητικά γράμματα. Πότε συνδυάζουν το μικρό με το μεγάλο άλλοτε προσπαθούν να γράψουν το όνομά τους.

Κάτι που σίγουρα γοητεύει και μαγεύει τα παιδιά είναι οι μίξεις των χρωμάτων. Πρώτα διερεύνησα ρωτώντας τα παιδιά "τι νομίζετε πως θα συμβεί αν ανακατέψουμε τη μπογιά του κόκκινου με του κίτρινου μπουκαλιού". Στη συνέχεια κατέγραψα τις απαντήσεις των παιδιών και μετά άρχισε ο πειραματισμός.

Οπειραματισμός των παιδιών έφερε τα παρακάτω καταπληκτικά έργα τέχνης.

Έργα τέχνης που δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από τα έργα μεγάλων ζωγράφων. Τα παιδιά τα δημιούργησαν με μπάλες που τοποθετούσαμε σε ένα κουτί και μέσα βάζαμε μπάλες και χρώμα. Στη συνέχεια κουνούσαν το κουτί και οι μπάλες άρχιζαν να ζωγραφίζουν.

Βέβαια είχαν και την ευκαιρία να πειραματιστούν και ατομικά το καθένα σε χαρτί που θα μελετήσουμε αύριο και θα τα μετατρέψουμε σε πίνακες ζωγραφικής.

Ο καιρός περνά και η ρουτίνα αρχίζει να χτίζεται. Μία ιδέα που ενθουσίασε τα παιδιά ήταν η δημιουργία ενός καρουζέλ με τις ημέρες της εβδομάδας. Ιδέα βασισμένα στους στίχους του τραγουδιού από τη Λιλιπούπολη

Ένα καρουζέλ που μαζί με τα παιδιά φτιάξαμε και αναζητήσαμε φωτογραφίες στο διαδίκτυο. Ενθουσιάστηκαν και λειτουργεί ως πίνακας αναφοράς για να μπορούμε να εντοπίσουμε τη μέρα.