Αφού κάναμε την καθημερινή μας ρουτίνα έπιασα το βιβλίο για να συνεχίσουμε σχετικά με το Χριστό. Κάποιο παιδάκι σήκωσε το χέρι του λέγοντας κυρία ο μπαμπάς μου μου είπε να μου εξηγήσεις Τι είναι ο ορθόδοξος χριστιανός και τι είναι ο καθολικός χριστιανός; Πρώτη μου σκέψη είναι να προσφέρω μία έτοιμη πληροφορία στο παιδί και να συνεχίσω κανονικά το πρόγραμμα μου όπως το είχα σχεδιάσει. Γρήγορα όμως την απέκλεισα γιατί γνωρίζω ότι η σκέτη πληροφορία δε θα λύσει την απορία του παιδιού.
Γρήγορα γρήγορα αποφάσισα να κάνω μία γρήγορη διερεύνηση σχετικά με το τι γνωρίζουν τα παιδιά.
Η ερώτηση που στριφογύρισε στο μυαλό μου ήταν: έχετε ξανακούσει κάποια από τις κάποια από τις λέξεις που μας είπε το παιδί και γράψαμε και στον πίνακα;
Ναι κυρία εγώ γνωρίζω τη λέξη χριστιανός.
Τι νομίζετε πως σημαίνει η λέξη χριστιανός;
Είναι ένας άνθρωπος που το όνομά του είναι χριστιανός.
Είναι αυτός που πιστεύει στο Χριστό.
Είναι αυτός που περιμένει να σταματήσουν τα αυτοκίνητα στα φανάρια να σταματήσουν και τότε πλησιάζουν και λένε έχετε κάτι να μου δώσετε;
Είναι αυτός που δεν έχει σπίτι.
Είναι αυτός που δεν έχει ρούχα.
Είναι αυτός που πιστεύει στο θεό.
Είναι αυτός που περιμένει από εμάς να του δώσουμε κάτι.
Είναι αυτός που του λένε να κάνει κάτι αλλά αυτός δεν το κάνει.
Εγώ συμφωνώ με τη ......................ήταν το παιδί που είχε μιλήσει προηγουμένως και είχε καταγραφεί η απάντηση από εμένα στον πίνακα.
Θέλω να μου πεις τι είπε η φίλη σου και επειδή γνώριζα ότι το συγκεκριμένο παιδί έχει την ευχέρεια να διαβάσει τη γραπτή απάντηση στάθηκα στη μέση του πίνακα κρύβοντας το κυριότερο μέρος της πρότασης.
Χριστιανός είναι αυτός που.....................................................Κυρία μπορείς να φύγεις από τη μέση για να διαβάσω και το υπόλοιπο; Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να μετακινηθώ γιατί με πονάει το πόδι μου και θα ήθελα τη δική σου γνώμη γιατί είναι πολύ όμορφο να μπορούμε να λέμε και να υποστηρίζουμε τη γνώμη μας.
Σταματά για λίγο σκέφτεται και συνεχίζει που μπορεί να δώσει σε κάποιον κάτι.
Όλες οι απαντήσεις που έδωσαν τα παιδιά με εξέπληξαν μια και προσδιορίζουν κυριολεκτικά την έννοια χριστιανός αλλά και τον τρόπο με τον οποίον εμείς οι άνθρωποι χρησιμοποιούμε τη λέξη θέλοντας να δείξουμε τη δυσφορία μας ή τη συμπάθειά μας σε κάποιους ανθρώπους.( Η σκέψη μου έτρεξε στη συχνότητα με την οποία χρησιμοποιείται η λέξη αυτή στις δύσκολες μέρες που διανύουμε). Εκείνο πάντως για το οποίο ήταν σίγουρα είναι, ότι ο χριστιανός είναι άνθρωπος.
Επόμενη διερεύνηση ήταν σε προσωπικό επίπεδο για το κάθε παιδί.
Εσείς είστε χριστιανοί ή δεν είστε; Κάποια έλεγαν όχι κάποια έλεγαν ναι άλλα ήταν μπερδεμένα.
Έχουμε κάνει μία συμφωνία εδώ και πάρα πολύ καιρό ότι δεν απαντάμε με μία μόνο λέξη αλλά και όταν υποστηρίζουμε το όχι ή το ναι θα πρέπει πάντα να λέμε και το γιατί.
Ένα ένα παιδάκι έπρεπε να τοποθετηθεί.
Εγώ είμαι χριστιανός γιατί πιστεύω στο θεό.
Εγώ δεν είμαι χριστιανός γιατί οι χριστιανοί δεν έχουν χρήματα κι εγώ έχω.
Εγώ δεν είμαι χριστιανός γιατί έχω σπίτι ενώ αυτοί δεν έχουν.
Εγώ είμαι γιατί πιστεύω στο θεό.
Επειδή εγώ δεν είμαι χριστιανός δε σημαίνει ότι δεν πιστεύω στο θεό.
Είμαι χριστιανός γιατί πιστεύω στο θεό γιατί αυτός μας έφτιαξε και μας αγαπάει.
Κάθε φορά όμως που κάποιο παιδί έκανε την τοποθέτησή του ακουγόταν και η φωνή του παιδιού που είχε τοποθετήσει το αρχικό μας ερώτημα. Μα χριστιανός είναι αυτός που πιστεύει στο Χριστό.
Κλείσαμε λέγοντας πως χριστιανός είναι αυτός που πιστεύει στο Χριστό, γιατί η ώρα ήταν περασμένη και τα παιδιά άρχισαν να διαμαρτύρονται πως πεινούν αλλά και με την υπόσχεση πως αύριο θα φέρω φωτογραφίες να μελετήσουμε από εκκλησίες ορθόδοξες και καθολικές για να δούμε πώς είναι μέσα και να μελετήσουμε διαφορές και ομοιότητες ανάμεσα στις δύο εκκλησίες.
Την επόμενη μέρα ζήτησα από τα παιδιά να μου πουν πολύ γρήγορα γιατί συζητήσαμε χθες.
Αυτά απάντησαν συζητήσαμε για το αν είμαστε χριστιανοί ή όχι.
Τελικά καταλήξαμε κάπου;
Η τοποθέτηση των παιδιών ήταν : "Είμαστε χριστιανοί γιατί έχουμε βαφτιστεί και φοράμε σταυρό και πιστεύουμε στο θεό."
Στη συνέχεια μελετήσαμε μέσα από εικόνες τις εκκλησίες των καθολικών και τις εκκλησίες των ορθοδόξων προσπαθώντας να βρούμε ομοιότητες ή διαφορές.
Βλέποντας τις εικόνες τα παιδιά παρατήρησαν πως υπάρχει ένα τραπέζι . Στη δική μας την εκκλησία δεν υπάρχει τραπέζι κυρία.
Θέλω λίγο να σκεφτείτε τι βρίσκεται πίσω από την ωραία πύλη εκεί που παπάς ακουμπάει το ευαγγέλιο φτιάχνει τη θεία κοινωνία. Τα παιδιά όμως δεν μπορούσαν να εστιάσουν στην Αγία Τράπεζα μιας και είναι σκεπασμένη μέχρι κάτω με το κάλυμμα.
Παρατήρησαν πως δεν υπάρχουν αγιογραφίες στους τοίχους και πως δεν υπάρχει η ωραία πύλη και οι πόρτες οι άλλες που είναι ζωγραφισμένες.
Τα παιδιά εντόπισαν πολλές διαφορές εξωτερικά με τους δικούς μας ναούς.
Στο σημείο αυτό επισκεφτήκαμε τη δική μας εκκλησία που βρίσκεται στο προαύλιο του δημοτικού σχολείου και συγκρίναμε την εικόνα και διαπίστωσαν κι από κοντά όλες τις διαφορές.
Κοιτάξαμε και το εσωτερικό της εκκλησίας για να μπορέσουν να συγκρίνουν.
Συγκρίναμε τα άμφια των ιερωμένων
Τα παιδιά εντόπισαν διαφορές στο χρώμα στο καπέλο
Είδαμε εικόνες του πάπα και εξηγήσαμε ποιος είναι
Στα παιδιά εντύπωση έκανε η λέξη αρχηγό που χρησιμοποίησα για να προσδιορίσω την έννοια πάπας. Κυρία εμείς δεν έχουμε αρχηγό;
Τους εξήγησα πως αρχηγό της δικής μας εκκλησίας είναι ο Θεός και πως υπάρχει κάποιος ο πατριάρχης που δίνει οδηγίες για το πως θα γίνονται οι λειτουργίες.
Νομίζω πως μέσα από τις συγκρίσεις κατέληξαν σε κάποια συμπεράσματα για τις διαφορές μεταξύ των 2 θρησκειών.
