Όλη την εβδομάδα μελετούσαμε πίνακες ζωγραφικής του Πικάσο, του Νταλί, του Ρενουάρ και του Καντίσκι. Μελετήσαμε τα χρώματα τον τρόπο με τον οποίο ο καθένας αποτύπωνε στον καμβά την πραγματικότητα. Συγκρίναμε έργα τους με ζωγραφιές των παιδιών και διαπίστωσαν πως ο Πικάσο ζωγράφιζε όπως κι εκείνα. Κάποιοι άλλοι ότι χρησιμοποιούσαν φόρμες γεωμετρικών σχημάτων και ποικιλία γραμμών για να δημιουργήσουν τους πίνακες τους. Τα παιδιά εξέφρασαν συναισθήματα που τους προκαλούσαν οι εικόνες, το τι απεικόνιζαν οι πίνακες. 

Αποφασίσαμε λοιπόν να δημιουργήσουμε εικόνες με γεωμετρικά σχήματα και κοχύλια. Στα παιδιά δόθηκαν γεωμετρικά σχήματα σε διάφορα μεγέθη και κόλλα. Αρχικά επιχείρησαν να αποτυπώσουν την κλασική εικόνα ενός σπιτιού, δέντρου χιονάνθρωπου .......Τα παρότρυνα όμως να ανακαλέσουν στη μνήμη τους πίνακες που γνωρίσαμε. Ζήτησαν τότε ψαλίδι για να μπορούν να κόψουν τα σχήματα. Τους εξήγησα ότι δε θα ήθελα να κόψουν τα σχήματα αλλά και ούτε να χρησιμοποιήσουν κάποια υλικά ως διακοσμητικά και μόνο. Άρχισαν τότε να επιχειρούν να τσαλακώσουν τα χαρτιά για να αλλάξουν το μέγεθός τους. Χρησιμοποίησαν ίδια μοτίβα αλλά απεικόνισαν τελείως διαφορετικά αντικείμενα. 

απολαύστε στους πίνακες τους τη μαγεία του μετασχηματισμού των γεωμετρικών σχημάτων.

Από την αρχή της εβδομάδας κατά την ώρα των ελεύθερων δραστηριοτήτων στη γωνιά της ζωγραφικής παρουσιάστηκαν θέματα ανομοιογενή για τα παιδιά . Επίσης μία μέρα το θέμα στη ζωγραφική ήταν ελεύθερο.  Σκοπός των θεμάτων να δημιουργήσουν τα παιδιά μία ατομική ιστορία βασισμένη στις εικόνες που τα ίδια είχαν επιλέξει. Η μόνο βοήθεια που δόθηκε στα παιδιά ήταν :

Η ιστορία ξεκινά με τη φράση Μία φορά κι έναν καιρό ...... μετά θα πρέπει να σκεφτείτε ποιος είναι ο ήρωας της ιστορίας σας , τι του συμβαίνει και να φτιάξετε την ιστορία σας χρησιμοποιώντας και τις εικόνες που επιλέξατε και όπως όλες οι ιστορίες έτσι κι αυτή που θα φτιάξετε θα τελειώνει με τη φράση ....και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα συμπληρώνουν τα παιδιά.

Δούλεψαν το καθένα ατομικά.

Η Ελπίδα από τι πέντε ζωγραφιές επέλεξε τη φώκια το ουράνιο τόξο και το χαρταετό.

Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ουράνιο τόξο . Δίπλα του πετούσε ένας χαρταετός μα φύσηξε δυνατός αέρας και ο χαρταετός ξέφυγε από τα χέρια του κοριτσιού, που τον κρατούσε. Τότε ήρθε μία φώκια χτύπησε δυνατά τα χέρια της και τα πόδια της και άρχισε να πετάει. Έφτασε το χαρταετό τον έπιασε και τον έδωσε στο κοριτσάκι. Αυτό άρχισε τότε να γελάει κι έγινε φίλη με τη φώκια και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Η Ρένια επέλεξε τον χαρταετό, ένα δεντρόσπιτο και μία πολύχρωμη φώκια.

Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που έιχε ένα πολύχρωμο χαρταετό. Μία νύχτα η αδερφή του το κάλεσε μαζί με την πολύχρωμη φώκια σε ένα τσάι πάρτι στο δεντρόσπιτο της αυλής. Η φώκια όμως ήταν προσκαλεσμένη και σε κάποιο άλλο πάρτι και δεν ήξερε σε πιο ήθελε να πάει. Αποφάσισε λοιπόν να ταξιδέψει σε άλλη χώρα μαζί μα την κιθάρα της. Όμως εκεί κάποιος την άρπαξε και την έκανε κατοικίδιο . Δεν της άρεσε καθόλου, γι αυτό και το έσκασε και πήγε στο δεντρόσπιτο.
Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Η Χαρούλα επέλεξε το ρομπότ μία μάγισσα και το σπιτάκι με τα δέντρα και τις ταμπέλες

Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ρομπότ και μία μάγισσα που είδαν ένα δέντρο ψηλό με δύο κορίτσια. Δίπλα στα κορίτσια υπήρχαν ταμπέλες που έγραφαν ναι και όχι. Παραξενεύτηκαν πολύ και αναρωτήθηκαν ποιος να τις έφτιαξε; Ρώτησαν τα κορίτσια μα κι αυτά δεν ήξεραν και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Η Ιουλία επέλεξε τη φώκια το χαρταετό και την αλεπού.

Μία φορά κι έναν καιρό ήταν μία φώκια με τσάντα και καπέλο.Αυτή την κοιτούσε από ψηλά ο χαρταετός. Κοιτούσε όμως και την αλεπού και ήθελε να τις προσκαλέσει να κάνουν όλοι μαζί παρέα. Όμως δεν μπορούσε να το κάνει γιατί τον κρατούσε από το σπάγκο ένα κοριτσάκι. Σκέφτηκε τότε να πάει πολύ ψηλά και να σπάσει το σπάγκο. Πέτυχε και ελεύθερος πια ζήτησε από τη φώκια και την αλεπού να κάνουν παρέα. Έγιναν φίλοι όλοι και έπαιζαν παιχνίδια και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Η Άννα επέλεξε το ρομπότ τη γάτα και τον χαρταετό

Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που πετούσε το χαρταετό της. Φύσηξε όμως δυνατός αέρας και τον έχασε. Η γάτα γρήγορα ξεκίνησε να τον βρει. Το κοριτσάκι όμως είχε πάει στον μπαμπά του με κλάματα και του έλεγε πως είχε χάσει το χαρταετό του. Τότε εμφανίστηκε η γάτα της που κρατούσε το χαρταετό στο στόμα της και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Ο Παύλος επέλεξε την αλεπού το χαρταετό και τη φώκια.

Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένα παιδάκι που είχε ένα χαρταετό . Το παιδάκι τον έχασε και τον βρήκε η φώκια και τον πήγαινε στο παιδάκι αλλά είδε την αλεπού μπροστά της και τρόμαξε. Ο χαρταετός τότε πέταξε ψηλά και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Η Χαρά διάλεξε το ρομπότ τη μάγισσα και το ελεύθερο θέμα.

Η μάγισσα είδε τα παιδάκια που τους έκανε μάγια και μετά πήγαν σπίτι τους.

Ο Χάρης δούλεψε με δύο ζωγραφιές μόνο, γιατί ήταν άρρωστος, την αλεπού και τη φώκια.

(Όταν έφτασε η σειρά του να διηγηθεί την ιστορία του είπε πως δεν είχε σκεφτεί κάποια ιστορία, θέλοντας να αποφύγει τη διήγηση στους φίλους του. Τα παιδιά όμως πρότειναν να του δώσουμε χρόνο να σκεφτεί ξανά και μετά να την πει.)

Ήταν ένα παιδάκι που πετούσε χαρταετό , που συνάντησε ένα αεροπλάνο και του τον χάλασε.

Ο Θοδωρής διάλεξε τη μάγισσα το χαρταετό και την αλεπού

Ήταν μία φορά κι έναν καιρό μία μάγισσα που κολυμπούσε, κρατώντας το χαρταετό της και η αλεπού τη ρώτησε αν μπορεί να πάρει το χαρταετό και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Ο Κωνσταντίνος ο Κοτταράς διάλεξε τη μάγισσα το ελεύθερο θέα και την αλεπού.

Ήταν μια φορά και έναν καιρό μία μάγισσα που ήθελε να κάνει μάγια στους ανθρώπους. Έκανε μάγια και τους έκανε όλου βατράχους. Τότε συνάντησε μία αλεπού και της είπε ότι θα της κάνει μάγια. Η αλεπού έφυγε τρέχοντας και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Η Στεφανία διάλεξε το ρομπότ τη φώκια και τη μάγισσα.

Μία μάγισσα βρήκε μία φώκια μωρό την πήγε σπίτι της, της έδωσε γάλα και νερό και τη φρόντισε για να μεγαλώσει.

Ο Βασίλης διάλεξε τη φώκια τη μάγισσα και την αλεπού.

Μία φορά κι έναν καιρό η μάγισσα πήγε στο δάσος. Εκεί συνάντησε τη φώκια που κολυμπούσε στο ποτάμι. Συνέχισε και στο δρόμο τηςσυνάντησε την αλεπού που της έλεγε συνεχώς τι να κάνει. Ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Περήφανη για τις ιστορίες που δημιούργησαν τα παιδιά μας . Μπράβο σας παιδιά.

Παρατηρούμε τις φωτογραφίες που τραβήχτηκαν την ημέρα που προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε ουράνια τόξα. Τα παιδιά παρατηρώντας τις φωτογραφίες θυμούνται τα όσα ανακάλυψαν.
Κυρία εδώ είναι πολύ μεγάλα τα ουράνια τόξα γιατί το παιδί βρισκόταν μακριά από τον τοίχο.
Κυρία δεν έχει έντονα χρώματα
Εδώ έχουμε ένα με έντονα και ένα με πιο απαλά χρώματα
Δυνατό ουράνιο τόξο γιατί έπεφτε πολύς ήλιος πάνω στο cd
Απαλό γιατί έπεφτε λίγο φως στο Cd
Εδώ το φως του ήλιου δεν ήταν δυνατό και γι αυτό τα χρώματα ήταν απαλά.
Προσπαθούν να μετρήσουν τα χρώματα και να τα ονομάσουν αλλά δυσκολεύονται.Αναζητήσαμε στο διαδίκτυο εικόνα που να φαίνονται έντονα τα χρώματα
Μετρούν και ανακαλύπτουν πως είναι 7
Τα ονομάζουν:

1. Κόκκινο
2. Πορτοκαλί 
3. Κίτρινο (εδώ κάποιο παιδί συμπληρώνει ρωτώντας κυρία από το κόκκινο και το κίτρινο δε δημιουργείται το πορτοκαλί;)
4. Πράσινο
5. Μπλε (κυρία το κίτρινο και το μπλε μας δίνουν το πράσινο)
6. Σκούρο μπλε 
7. Μωβ

θέλοντας να θυμηθούμε μέσα από ένα παραμύθι το πως δημιουργείται το ουράνιο τόξο στη φύση
διαβάζουμε παραμύθι από την πλατφόρμα jumper story   Ουράνιο τόξο
Τα παιδιά αποκωδικοποιούν τις εικόνες και συμπληρωματικά η Νηπιαγωγός διαβάζει τις εικόνες.

Τα παιδιά στην τάξη παρατηρούν ότι στο ταβάνι της τάξης φαίνονται μικρά ουράνια τόξα για λίγο και μετά εξαφανίζονται. Ξεκινούν λοιπόν τις υποθέσεις τους ότι αυτό συμβαίνει

1. Γιατί το παιδάκι που κάθεται στον ήλιο έχει στην μπλούζα του πούλιες
2. Γιατί τα παπούτσια της Χαράς έχουν στρασάκια και η μπλούζα της το ίδιο.
3. Γιατί τα παπούτσια της Στεφανίας λαμπυρίζουν 

Όλες όμως οι υποθέσεις τους απορρίφθηκαν γιατί παρατήρησαν πως κανένα από τα παιδιά που πρότειναν δε χτυπούσε ο ήλιος. Τα παροτρύνω να παρατηρήσουν ακόμη προσεκτικότερα τα παιδιά που κάθονται στον ήλιο, μιας και έχουν εντοπίσει ότι από κει προέρχονται τα μικρά ουράνια τόξα. Σηκώνονται παρατηρούν και διαπιστώνουν ότι στο κοκαλάκι ενός κοριτσιού υπάρχει ένα μικρό γυαλάκι. Περήφανη που οι μικροί επιστήμονες παρατηρούν, εξιχνιάζουν καταλήγουν σε συμπεράσματα. 

Βέβαια δεν θα μπορούσε να λείπει από τη σημερινή μας μελέτη και η δημιουργηθείσα απορία, Γιατί ενώ και το cd και ο ψεύτικος καθρέφτης ανακλούν το φως , δεν αναλύουν και τα δύο το φως. (Ερώτηση που τα προέτρεψα να συζητήσουν και με τους γονείς τους) 

Με εξέπληξε η απάντηση του μικρού μαθητή :Κυρία το γυαλί που είναι φτιαγμένα τα 2 πράγματα είναι διαφορετικό. 

Το ταξίδι στον κόσμο των φυσικών επιστημών θα συνεχιστεί μελετώντας την ποσότητα των χρωμάτων του ουράνιου τόξου και το ποια χρώματα συναντάμε.

Ουράνιο τόξο

Ώρα ελεύθερων δραστηριοτήτων και τα παιδιά στη γωνιά της ζωγραφικής δημιουργούν αποτυπώνοντας τα περισσότερα ουράνια τόξα. Κάπου εδώ αρχίζει και η δική μου διερεύνηση για τις γνώσεις τους. Ρωτώ αν έχουν δει ουράνιο τόξο μιας και αρκετά από αυτά αποτυπώνουν μόνο ένα χρώμα στο δικό τους τόξο αλλά πολλές καμπύλες τραβηγμένες με μολύβι. Κάποια από αυτά λένε πως έχουν δει στον ουρανό. Επόμενη δική μου ερώτηση: Μήπως έχετε παρατηρήσει πότε σχηματίζεται; Η απάντησή τους: Μετά από βροχή όταν βγει ήλιος. Μήπως έχετε παρατηρήσει τα χρώματά του; Αυθόρμητα και με σιγουριά απαντούν : κόκκινο κίτρινο μπλε πράσινο ροζ. Πόσα άραγε χρώματα έχει το ουράνιο τόξο; Επτά συμπληρώνει ένα νήπιο με απόλυτη σιγουριά. Μα για να μετρήσουμε πόσα μου είπατε; Ονοματίζουν μετρούν προσθέτουν και το πορτοκαλί και αποφασίζουν πως είναι πέντε. Μα είμαι σίγουρος είναι επτά, αλλά δε θυμάμαι ποια δύο λείπουν.

Πολλές οι γνώσεις των παιδιών σχετικά με το ουράνιο τόξο. 

Η ώρα κυλάει και αφού εκτελούμε την καθημερινή μας ρουτίνα προτείνω στα παιδιά να πάρουν από ένα CD και να βγούμε στην αυλή προσπαθώντας να φτιάξουμε τα δικά μας ουράνια τόξα. Κάποια απογοητεύονται γιατί δεν μπορούν να φτιάξουν το δικό τους ουράνιο τόξο και τους προτείνω να παρατηρήσουν τους φίλους τους που τα κατάφεραν. Παρατηρούν, ξαναδοκιμάζουν και πετυχαίνουν. 

Συνεργάζονται, μιλούν πειραματίζονται. Κάποια στιγμή το ηλιακό φως μειώθηκε κι εκείνα παρατηρούν πως τα δικά τους ουράνια τόξα δεν είναι έντονα. Γιατί νομίζετε ότι συνέβη αυτό; Κυρία κρύφτηκε ο ήλιος, δεν είναι δυνατός απαντούν άλλα. 

Παρατηρώ πως κάποια πειραματίζονται με την απόσταση. Κυρία εγώ μπορώ να το μεγαλώσω και να το μικρύνω. Θέλεις να μας δείξεις πως τα κατάφερες; Παρατηρούν όλοι και πειραματίζονται. Σε λίγο ακούω κυρία εγώ ζωγράφισα το πρόσωπο του φίλου μου με τα χρώματα του ουράνιου τόξου. 

Ένα μόνο παιδάκι στέκει λίγο κατσουφιασμένο. Πλησιάζω και ρωτώ: θέλεις να μου πεις γιατί είσαι απογοητευμένη; Μα δεν έχω κατορθώσει να φτιάξω ούτε για μια στιγμή ουράνιο τόξο. Μήπως είναι χαλασμένο το CD; ( οι οπτικοί δίσκοι που έδωσα στα παιδιά από τη μία μεριά ήταν χρωματισμένοι και δεν μπορούσε να γίνει ανάκλαση του φωτός) Το διπλανό κοριτσάκι που παρακολουθεί πειραματιζόμενο πλησιάζει και του προτείνει να γυρίσει αλλιώς το CD. Εφαρμόζει τη συμβουλή της φίλης του και το πείραμα στέφεται με επιτυχία. Τα προτρέπω να σχηματίσουν ουράνια τόξα στο υπόστεγο της αυλής , στους τοίχους του σχολείου και να μιλήσουν γι αυτό που παρατηρούν. Εδώ τα περισσότερα παιδιά δυσκολεύονται να εμφανίσουν το ουράνιο τόξο μιας και δούλευαν πλέον στη σκιά μα κάποια το καταφέρνουν. Προσπαθούν ξανά και ξανά αλλά οι προσπάθειες δε στέφονται επιτυχείς. 

Τα αφήνω να πειραματιστούν ελεύθερα και μετά από λίγο συγκεντρωνόμαστε στην παρεούλα για συζήτηση και συμπεράσματα. 

Το γενικό τους συμπέρασμα ήταν ότι για να φτιαχτεί το ουράνιο τόξο πρέπει να έχω ένα πράγμα που θα χτυπήσει ο ήλιος επάνω και το φως θα γυρίσει αλλού, σχηματίζοντας το μικρό νι ή μία γραμμή ζικ - ζακ. 

Ένα κοριτσάκι σηκώνει το χέρι του και λέει: Κυρία εγώ μία φορά είδα το τραπεζάκι να φτιάχνει ένα ουράνιο τόξο. Θέλεις να μας το εξηγήσεις γιατί δεν καταλαβαίνω πως σχημάτισε το τραπεζάκι ουράνιο τόξο; Το φως του ήλιου πέρασε μέσα από το τζάμι του τραπεζιού και μετά από κάτω του σχηματίστηκε ουράνιο τόξο. 

Εγώ μπορώ να σχηματίσω με πολλούς τρόπους ένα ουράνιο τόξο συμπληρώνει κάποιο άλλο. Θέλεις να μας εξηγήσεις τη σκέψη σου; Με τη θάλασσα απαντά. Δηλαδή ; Θα φτιάξω μία θάλασσα και μετά θα σχηματίσω ουράνιο τόξο. Ωραία, τι εννοείς θα φτιάξεις μία θάλασσα; Θα ζωγραφίσω. θέλεις να δοκιμάσεις. Σκέφτεται λίγο περισσότερο και λέει αν έχω ένα κομμάτι χρωματιστό γυαλί θα μπορέσω να φτιάξω ένα ουράνιο τόξο. Χρωματιστό γυαλί δεν έχουμε αλλά μπορώ να σου δανείσω τον καθρέφτη από το κομμωτήριο και να δοκιμάσεις. Σηκώνεται και αρχίζει να πειραματίζεται. Όσο όμως κι αν προσπάθησε εμφανιζόταν μόνο η αντανάκλαση του φωτός. Έστριβε την επιφάνεια ώστε να δέχεται όσο το δυνατόν περισσότερο ηλιακό φως αλλά και πάλι δεν εμφανιζόταν. 

Αποφασίσαμε να το συζητήσουμε με τους γονείς μας και να πούμε τις ιδέες μας στην τάξη αύριο.