Ντενεκεδούπολη

Εν όψει της 17ης Νοεμβρίου επεξεργαζόμαστε με ένα διαφορετικό τρόπο το παραμύθι της Ευγενίας Φακίνου. Ένα παραμύθι που περνά με πολύ ωραίο τρόπο τις έννοιες του δικτάτορα και της δικτατορίας.
Ο μεγάλος σε σχέση με τους υπόλοιπους τενεκέδες μία ωραία μέρα αποφάσισε να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας και να μοιράζει αρμοδιότητες στους υπηκόους του χωρίς να ενδιαφέρεται για το λαό του.
Προτείναμε στα [παιδιά να χτίσουν την τενεκεδούπολη χρησιμοποιώντας το οικοδομικό υλικό.
Στη φωτογραφία που ακολουθεί στη μία άκρη της πόλης δεσπόζει το σπίτι του δικτάτορα λαδένιου και στην άλλη το σχολείο. Τα παιδιά θεώρησαν πολύ σημαντικά αυτά τα δύο κτίσματα και γι αυτό έχουν πολύ μεγάλο μέγεθος.

Τα παιδιά χτίζουν το κάστρο του λαδένιου

Πολύ πιο μικρά τα σπίτια των υπολοίπων ηρώων της τενεκεδούπολης

Κάτω αριστερά το σχολείο της πόλης κι αυτό μεγάλο κτίσμα, όπως και η πισίνα

Ολόκληρη η πόλη 

Μία άλλη ομάδα παιδιών ασχολήθηκε με τις ταμπέλες των σπιτιών. Πρώτα διευκρινίσαμε τι σημαίνει ταμπέλα και στη συνέχεια τα παιδιά έκοψαν ταμπέλες σε όποιο σχήμα ήθελαν και έγραψαν ο καθένας με το δικό του τρόπο.Κάποια που έχουν κατακτήσει τη γραφή έγραψαν το όνομα του ήρωα άλλα ζωγράφισαν το περιεχόμενο που είχαν πριν πεταχτούν στα σκουπίδια.

Μπορείτε να δείτε την προσπάθεια των παιδιών στο παρακάτω video:

Νέα ανάρτηση στη σελίδα της μουσικής