Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018

φοβάμαι

Αύριο ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού στο σχολείο.
Στον πίνακα καταγράφω ΧΕΡΙ. Τα παιδιά προσπαθούν να διαβάσουν. Αρχικά ένα - ένα γράμμα, δυο δυο στη συνέχεια όλα μαζί στο τέλος.Τα δυσκολεύει ο ήχος του πρώτου γράμματος, αλλά τα κατορθώνουν.
Ζητούμε να μας δείξουν τι μπορούν να κάνουν με τα χέρια τους. Κάποια χορεύουν, άλλα σχηματίζουν καρδούλες, ακουμπούν τα χέρια τους στο φίλο τους και σχηματίζουν γέφυρες. τα χρησιμοποιούν για να δείξουν πως παίζουν κιθάρα και διάφορα μουσικά όργανα. Κάποιο σπρώχνει το φίλο του και εισπράττει την παρατήρηση ότι δεν πρέπει να το κάνουμε, άλλα αγκαλιάζουν.
κάθε τους πρόταση σχετικά με τη χρήση των χεριών καταγράφεται από τη νηπιαγωγό στον πίνακα.
Κάποιο λέει πως τα χέρια μπορούν να διαβάσουν αλλά και να μιλήσουν. θυμόμαστε τη γλώσσα των κωφών και εξηγούμε την ανάγνωση των τυφλών.
Παρακολουθούμε το πιο κάτω βίντεο. Σε κάποια σημεία το σταματάμε και ρωτούμε τα παιδιά για τη συνέχεια.(είναι δανεισμένο από τη σελίδα ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΟΠΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ)

Θέλοντας να καταλάβουν το πόσο διαφορετικοί είμαστε όλοι μας ζητούμε να σχηματίσουν με τα χέρια τους μία φωτογραφική μηχανή και να κοιτάξουν μέσα από αυτή. Κατάληξαν στο συμπέρασμα πως όλοι είμαστε διαφορετικοί.
Κλείνοντας κάποιο παιδί λέει δεν ήταν δίκαιο αυτό που έκαναν στο παιδί γιατί αισθάνθηκε λυπημένο στεναχωρημένο, ήταν μόνο του μακριά από τα άλλα παιδιά. Προσπάθησε να τα κερδίσει δίνοντας τους καραμέλες αλλά δεν άλλαξε κάτι.
Κλείσαμε προτείνοντας στα παιδιά να σκεφθούν τι θα έκαναν αν ξαφνικά άνοιγε η πόρτα και έμπαινε μέσα ένα παιδί με μια πολύ μεγάλη μύτη.
Δημιουργήσαμε αφίσα 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου