Βόλτα στο ποτάμι του χωριού μας

 Επισκεπτόμαστε το ποτάμι του χωριού μας και τα παιδιά παρατηρούν πως έχει νερό.

Στην ερώτηση που βρέθηκε το νερό τα παιδιά απαντούν πως είναι το χιόνι που έπεσε κυρία πριν από μέρες. Βλέπουμε τα βουνά που εξακολουθούν να είναι ακόμα ασπρισμένα και τα παιδιά συμπληρώνουν: κυρία τώρα που κάνει ζέστη τα χιόνια στα βουνά λιώνουν και το ποτάμι γεμίζει με νερό. Κάνουμε απόλυτη σιωπή και ακούμε το κελάρυσμα του νερού. Κυρία κάνει έτσι γιατί κινείται; Παρατηρήστε και προσπαθήστε να απαντήσετε εσείς στο ερώτημα που θέσατε. Τα παιδιά παρατηρούν πως σε κάποια σημεία το νερό μοιάζει ακίνητο αλλά σε άλλα τρέχει. Δεν τους αρέσει όμως η όψη του και το θεωρούν βρώμικο. Είναι καφέ δηλώνουν γιατί έχει μέσα χώματα και σκουπίδια. 

Πλησιάζω στο νερό και γεμίζω τις χούφτες μου με νερό και περνώ μπροστά από τα παιδιά. Παρατηρούν πως το νερό δεν είναι βρώμικο αλλά ούτε και είναι καφέ. Καταλήγουν πως είναι διάφανο και πως παίρνει το χρώμα του περιβάλλοντος. Κάπου εδώ τα ρωτάμε γιατί το νερό της θάλασσας είναι μπλε κι εκείνα απαντούν πως παίρνει χρώμα από τον ουρανό . Κι εδώ γιατί δεν έχει το χρώμα του ουρανού. Κυρία η θάλασσα έχει πολύ νερό και είναι μεγάλη και βαθιά.

Συνεχίζουμε ρωτώντας τα παιδιά σχετικά με το ταξίδι του ποταμού κι εκείνα μας πληροφορούν πως το ποτάμι θα πάει και στο διπλανό χωριό και πως τελικά θα φθάσει  στη θάλασσα στο Λευκαντί. ( ενημερώνουμε πως το ποτάμι θα καταλήξει στο Μπούρτζι κι όχι στο Λευκαντί και για το πως χρησιμοποιούσαν τα νερά του ποταμού στην περιοχή. Δίκτυο αμπολών και με το νερό του ποταμού πότιζαν όλο το Ληλάντιο πεδίο. Επίσης πως το χρησιμοποιούσαν για να πλένουν τα ρούχα τους όταν στα σπίτια δεν είχαν νερό αλλά το χρησιμοποιούν ακόμα και τώρα για να πλένουν κουβέρτες και χαλιά)

Προχωρούμε κατά μήκος του ποταμού και φθάνουμε εκεί που το νερό κυλά σαν καταρράκτης και προσπαθούμε να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει αυτό αλλά και γιατί το κελάρυσμα του ακούγεται τόσο πολύ. Κυρία πέφτει από ψηλά για αυτό κάνει θόρυβο. 

Επιστρέφοντας στο σχολείο παρατηρούμε το δίκτυο αμπολών που πλέον δε χρησιμοποιείται.

Η επικοδομική μας βόλτα τελειώνει παρατηρώντας τα χωράφια και τα περιβόλια των κατοίκων μα και το πανέμοφρο άτι που συναντήσαμε, το τοπίο βλέποντάς μας προσπαθεί να μας πλησιάσει και μας κουνά το κεφάλι και τα παιδιά λένε κυρία μας χαιρετά κι απαντούν στο χαιρετισμό του. Στέκεται περήφανο μας γυρνά το κεφάλι του, ανοιγοκλείνει τα μάτια του και συνεχίζει να μας χαιρετά δίχως να μας μιλά.