Μια φιλία....

Καλημέρα, καλημέρα ,καλημέρα.

Σάββατο του Λαζάρου σήμερα και από χθες σκέφτηκα να φτιάξω Λαζαράκια. Επειδή όμως δεν είχα και πολύ όρεξη να ζυμώσω αγγάρεψα το σύζυγο να πάει στο φούρνο να αγοράσει. Ε και θα πείτε.Τα γράφω όλα αυτά γιατί η καλή μου φίλη η Δήμητρα όταν έμαθε το λόγο μου έστειλε το ζυμάρι χωρίς να πάρει χρήματα. Θέλω να την ευχαριστήσω για άλλη μια φορά, γιατί εδώ και 15 χρόνια μας διαθέτει το ζυμάρι και αναλαμβάνει και το ψήσιμο για τα Λαζαράκια που φτιάχναμε στο Νηπιαγωγείο, δωρεάν.

Δήμητρά μου,  εύχομαι σε σένα και την οικογένειά σου ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ κάθε χαρά και ευτυχία στο σπίτι σου και πάντα υγεία.

Σε ευχαριστώ πολύ για όλα.

                                                                                                                                        Κική

Μπορεί να μένω μακριά για να  στείλεις και σε μένα ζυμάρι μα σίγουρα δε ξεχνώ ποτέ την επί 15 ετών ευγενική προσφορά τη δική σου και του άντρα σου, στο Νηπιαγωγείο. Λυπάμαι μόνο που φέτος δε θα μπορέσουμε με όλα τα παιδιά να έρθουμε στο μαγαζί σας να τραγουδήσουμε το Λάζαρο και να σου ευχηθούμε.
                                                                                                                                   Τασούλα