Τέτοια μέρα όταν ήμουν μικρή έπαιρνα τους δρόμους με το ωραίο μου καλαθάκι που στόλιζε η μανούλα μου και τραγουδούσα με την αδερφή μου το μοιρολόι του Λαζάρου στη πατρίδα μου την Καρδίτσα. Το έφερε έτσι η τύχη μετά από χρόνια να το αναβιώνω με τα παιδάκια μου και την αγαπημένη μου συνάδερφο, την κατ' επιλογή αδερφή μου,έτσι την νιώθω , την Τασώ μου,το έθιμο αυτό στο χωριό μας.Τι νομίζατε ότι θα την γλιτώνατε φέτος, αμ δε. Σιγά να μην μου βάλει φρένο ο κορωνοϊός.
Η συνέχεια στα βίντεο.
Η συνέχεια στα βίντεο.
Να τα πούμε;
Και του χρόνου παιδιά με υγεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου