Παιχνίδι εγραμματισμού - Απλώνω τη μπουγάδα

Τα σκοινιά απλώθηκαν, τα μανταλάκια στο κουτί και η μπουγάδα περιμένει να απλωθεί.
Πάνω σε μικρά πανάκια έχουμε αποτυπώσει τα γράμματα κεφαλαία και μικρά καθώς και τα φωνήεντα ξεχωριστά.
 Το παιχνίδι στην αρχή είναι πολύ απλό.
 Τα παιδιά απλώς πρέπει να τοποθετήσουν το ύφασμα στο σκοινί και να το στερεώσουν με ένα μανταλάκι.(Η κίνηση κάποια παιδιά τα δυσκολεύει σαν να έχουν πρώτη τους φορά δει μανταλάκι. Τους εξηγούν τα παιδιά ή εμείς πως πρέπει να πιάσουν το μανταλάκι για να ανοίξει και να αγκιστρώσει το πανί στο σκοινί)
Όταν οι ομάδες απλώσουν τα πανιά οι Νηπιαγωγοί και συντονιστές του παιχνιδιού ελέγχουμε αν φαίνονται τα γράμματα στην κάθε ομάδα που συμμετέχει και στη συνέχεια ζητάμε από τα παιδιά να μαζέψουν κάποιο από τα πανιά χρησιμοποιώντας μόνο τη φωνή που έχει επάνω το πανί. (Τα παιδιά που δεν έχουν ταυτίσει το σύμβολο με τη φωνή τα βοηθούμε θυμίζοντας το όνομα του παιδιού της τάξης που αρχίζει με αυτό το γράμμα)
Αυτό ήταν το δεύτερο μέρος του παιχνιδιού.
Τρίτο μέρος Οι Νηπιαγωγοί επιλέγουν δύο σύμφωνα και τέσσερα φωνήεντα. Καλούν κάποιο παιδί και ζητούν από το παιδί να σκεφτεί ποιο γράμμα από αυτά που φωνάζουν δυνατά πρέπει να επιλέξει και σε ποιο από τα δύο σύμφωνα θα πρέπει να το τοποθετήσει για να σχηματίσει τη συλλαβή που του έχουν οι Νηπιαγωγοί ζητήσει. ( Στα παιδιά τα οποία δυσκολεύονται να ακούσουν τη φωνή του φωνήεντος το παιχνίδι παίζεται με διαφορετικό τρόπο. Το παιδί επιλέγει ένα φωνήεν το διαβάζει και στη συνέχεια ακούει την εκφορά της συλλαβής και πηγαίνει να το τοποθετήσει δίπλα στο σύμφωνο και να το κρεμάσει. Τα παιδιά στο Νηπιαγωγείο όταν κατανοούν τη διαδικασία της ανάγνωσης και της γραφής συνήθως ακούν μόνο το 1ο γράμμα της κάθε συλλαβής και αυτό συνήθως είναι το σύμφωνο.)

Πίνακες από παιδιά

Μαγνήτες

Μαγνητισμός
Τα παιδιά σήμερα μέσα από διαδραστικά παιχνίδια ανακάλυψαν κάποιες από τις ιδιότητες των μαγνητών. Πληροφορίες περισσότερες στο video.

Παιχνίδι για την αμυγδαλιά

Τα παιδιά φτιάχνουν τον πίνακα αναφοράς που θα χρειαστεί για να μπορέσουμε να παίξουμε το παιχνίδι με τις λέξεις από τον μύθο της αμυγδαλιάς.

Ο πίνακας αναφοράς αφού συμπληρώθηκε από τη Νηπιαγωγό με τα γράμματα όπως τα είχαν γράψει τα παιδιά τοποθετήθηκε με τα υπόλοιπα πράγματα που θα χρειαστούν για να μπορούν τα παιδιά να συνθέτουν τις λέξεις.

Τα φακελάκια με τα γράμματα που έγραψαν τα παιδιά για τις λέξεις που επιλέξαμε από τον μύθο της αμυγδαλιάς

Στο παιχνίδι μπορούν να παίξουν κάθε φορά 2 παιδιά. Επιλέγουν ένα φακελάκι. Στη συνέχεια προσπαθούν να βρουν τη λέξη στην κατασκευή της αμυγδαλιάς για να μπορούν να τη διαβάσουν. Μετά βγάζουν τα γράμματα και τα τα τοποθετούν στις πράσινες γραμμές συνθέτοντας τη λέξη. Στο τέλος διαβάζουν τη λέξη.Μαζεύουν τα γράμματα τοποθετούν στο φάκελο και επιλέγουν άλλη λέξη.

Ελεύθερες Δραστηριότητες

Το παιχνίδι των παιδιών στις γωνιές σήμερα ήταν δημιουργικό ευχάριστο καταπληκτικό.

Στιγμιότυπα από το παιχνίδι που ξεκίνησε από μία ομάδα 4 παιδιών

Αμυγδαλιά

Γιατί οι αμυγδαλιές βιάζονται να ανθίσουν;
Εξήγηση μέσα από τη μυθολογία των αρχαίων Ελλήνων
Ο Δημοφώντας γιος του Θησέα και της Φαίδρας, Βασιλιάς της πόλεως των Αθηνών ταξιδεύοντας στο Αιγαίο έφθασε στις ακτές της Θράκης, πιθανόν για να γλιτώσει από κάποια θαλασσοταραχή.Στην ακρογιαλιά έπαιζε μία παρέα κοριτσιών. Ανάμεσα τους υπήρχε και η Φυλλίδα κόρη του βασιλιά Σίθωνα.Ο Δημοφώντας επικεφαλής των ναυτών ζήτησε από τα κορίτσια να μην φοβούνται. Οι άνδρες έψαχναν απλά μια πηγή για να γεμίσουν με νερό τα άδεια τους δοχεία. Η βασιλοπούλα γοητευμένη από τους ευγενικούς τρόπους του νεαρού Δημοφώντα και εμπιστευόμενη το ένστικτό της κάλεσε τους στρατιώτες στο παλάτι όπου τους φιλοξένησαν με τιμές. Η πριγκιποπούλα γοητεύτηκε από την στάση και το παράστημα του Δημοφώντα. Μα και κείνος δεν έμεινε αδιάφορος από την χάρη και την ομορφιά της κόρης. Ο Έρωτας δεν άργησε να έλθει. Ήταν φλογερός και αμοιβαίος. Τον γάμο των δυο νέων ευλόγησε ο βασιλιάς Σίθωνας εκτιμώντας το ήθος και την ευγενική καταγωγή του γαμπρού του. Τίμησε δε την ένωση αυτή με πλούτη και γη από το βασίλειο του φροντίζοντας να μην λείψει τίποτα από τους νεόνυμφους.
Ο Δημοφώντας όμως νοσταλγούσε την πατρίδα του και αποφάσισε να την επισκεφθεί με την υπόσχεση πως θα γυρίσει πολύ γρήγορα κοντά στη Φυλλίδα. Ξεκίνησε λοιπόν για την Αθήνα. Οι μέρες, οι μήνες όμως περνούσαν και ο Δημοφώντας δεν φαινόταν πουθενά. Η Φυλλίδα μέρα με τη μέρα υπέφερε πάρα πολύ, έλιωνε σαν κεράκι μέχρι που δεν άντεξε και κρεμάστηκε από την αμυγδαλιά, το δέντρο που επισκεφθόταν κάθε μέρα για να βλέπει μήπως έρχεται ο αγαπημένος της. Ήταν όμως και το δέντρο που εξομολογόταν τα βάσανά της, ήξερε όλα της τα μυστικά. Όταν η Φυλλίδα πέθανε ξεράθηκε ταυτόχρονα και η αμυγδαλιά. Οι θεοί αποφάσισαν μετά το θάνατό της να βάλουν την ψυχή της στον κορμό του δέντρου.
Όταν ο Δημοφώντας επέστρεψε για να βρει την αγαπημένη του είδε το δέντρο κάτω από το οποίο αποχαιρετήθηκαν ξεραμένο και αμέσως κατάλαβε τι είχε συμβεί.Βγάζοντας μια καρδιά αγκάλιασε την αμυγδαλιά σαν να αγκάλιαζε την αγαπημένη και τότε σαν από θαύμα το δέντρο ζωντάνεψε, άνθισε κι ας ήταν χειμώνας.

Ένας περίπατος στο χωριό για να θαυμάσουμε τις στολισμένες νυφούλες του χιονιά αλλά και να παρατηρήσουμε τις προετοιμασίες της φύσης για την υποδοχή της άνοιξης.

Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να παρακολουθήσετε το παιχνίδι που παίξαμε με τα παιδιά.

Συνέχεια πειράματος με αβγά

Την επόμενη μέρα παρατηρήσαμε τα αβγά μας. Αρχίσαμε με αυτό που το είχαμε βυθισμένο στο νερό και τα παιδιά παρατήρησαν πως δεν είχε αλλάξει χρώμα, ενώ το αβγό που είχαμε βυθισμένο στο ξίδι είχε γίνει πολύ σκούρο καφέ.
Γιατί τα αβγά που είχαμε βυθισμένα στο ξίδι άλλαξαν χρώμα;
Γιατί το ξίδι έχει χρώμα. Είναι χρωματιστό.
Το αβγό στο νερό δεν άλλαξε χρώμα γιατί το νερό είναι διαφανές, δεν έχει χρώμα.
Γιατί το ένα από τα δύο αβγά βάφτηκε πολύ σκούρο;
Γιατί το ένα το βάλαμε λίγη ώρα και βγήκε λίγο σκούρο ενώ το άλλο το αφήσαμε πολλές ώρες και έγινε πολύ σκούρο
Στη συνέχεια ζήτησα από τα παιδιά να πιάσουν με τα χέρια τους τα αβγά που είχαμε στο ξίδι.
Τα παιδιά διαπίστωσαν πως το ένα ήταν σκληρό και το άλλο πολύ μαλακό.
Τι νομίζετε πως έγινε;
Τα παιδιά και πάλι διατύπωσαν την άποψη του χρόνου παραμονής του κάθε αβγού στο ξίδι.
Στόχος του πειράματος ήταν να κατανοήσουν τα παιδιά ότι οι τροφές έχουν χρωστικέ ουσίες αλλά και τη δυνατότητα να καταστρέψουν τα δόντια μας.
Όπως το ξίδι άλλαξε το χρώμα και την υφή του αβγού έτσι και οι τροφές μπορούν να καταστρέψουν τα δόντια.
Το πείραμα έγινε ο δίαυλος με τον οποίον κατάλαβαν τα παιδιά την καταστροφή των δοντιών από την παραμονή των υπολειμμάτων των τροφών στο στόμα μας αλλά και την αναγκαιότητα να φροντίζουμε τα δόντια μας βουρτσίζοντάς τα.