Η συζήτηση ξεκίνησε με την ερώτηση θα θέλατε να μου πείτε χρώματα που ξέρετε αλλά θα προσέχετε καθένας να λέει διαφορετικό χρώμα από τον προηγούμενο. Δίνοντας προτεραιότητα στα παιδιά που είναι για πρώτη φορά στο Νηπιαγωγείο μας άρχισαν να απαριθμούν χρώματα.
Συνεχίζω με μία δεύτερη ερώτηση γιατί νομίζετε ότι υπάρχουν τα χρώματα;
Για να μπορούμε να βάφουμε τα βαγόνια, το τρένο, τους τοίχους τα ρούχα μας. Μπορούμε να ζωγραφίζουμε με τα χρώματα. Με τα χρώματα φτιάχνουμε ζωγραφιές και στολίζουμε τους τοίχους.
Για να επισκευάζουμε και να κατασκευάζουμε πράγματα.
Πού βρίσκουμε εμείς οι άνθρωποι τα χρώματα; Τα αγοράζουμε. Αν όμως τώρα μπορούσαμε να πάμε μια βόλτα στην εξοχή θα συναντούσαμε χρώματα; Μα ναι απαντούν όλοι πράσινο στο χορτάρι, κόκκινα λουλούδια, καφέ για τον κορμό .....................
Η φύση λοιπόν που νομίζετε ότι βρίσκει τα χρώματα; ( ενώ έκανα την ερώτηση αυτή είχα τοποθετήσει ένα cd ώστε να αντανακλά το φως του ήλιου στο ταβάνι και σχηματιζόταν το ουράνιο τόξο)
Τα παιδιά παρατήρησαν πως την τάξη μας επισκέφθηκε το ουράνιο τόξο. Δεν μπορούσαν όμως να επεξεργαστούν τη διαδικασία. Μετά από συνεχείς ερωτήσεις κατέληξαν πως τα χρώματα υπάρχουν στο φως.
Στη διάθεση των παιδιών τώρα βρίσκονται κάποιοι πίνακες που αφήνουν τη φαντασία των παιδιών να καλπάσει. Προέτρεψα τα παιδιά να παρατηρήσουν πολύ καλά τους παρακάτω πίνακες και μετά να μου πουν τι βλέπουν στις εικόνες.
Είναι το φεγγάρι ολοστρόγγυλο που ανεβαίνει στον ουρανό και πέρασε μπρος από ένα σαυρό.
Είναι το φεγγάρι που φαίνεται από κάποιο παράθυρο.
Αυτές είναι κάποιες από τις απαντήσεις που έδωσαν τα παιδιά και με έκαναν να αισθανθώ περήφανα γι αυτά.
Κλείνοντας την επεξεργασία των πινάκων τα παιδιά κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: Για να ζωγραφίσουμε χρησιμοποιούμε γραμμές και χρώματα.
Αποφασίσαμε να φτιάξουμε κι εμείς το δικό μας πίνακα με χρώματα και γραμμές.
Σας παρουσιάζουμε τον πίνακα που τα παιδιά ονόμασαν "Γραμμές και χρώματα"
Συνεχίζω με μία δεύτερη ερώτηση γιατί νομίζετε ότι υπάρχουν τα χρώματα;
Για να μπορούμε να βάφουμε τα βαγόνια, το τρένο, τους τοίχους τα ρούχα μας. Μπορούμε να ζωγραφίζουμε με τα χρώματα. Με τα χρώματα φτιάχνουμε ζωγραφιές και στολίζουμε τους τοίχους.
Για να επισκευάζουμε και να κατασκευάζουμε πράγματα.
Πού βρίσκουμε εμείς οι άνθρωποι τα χρώματα; Τα αγοράζουμε. Αν όμως τώρα μπορούσαμε να πάμε μια βόλτα στην εξοχή θα συναντούσαμε χρώματα; Μα ναι απαντούν όλοι πράσινο στο χορτάρι, κόκκινα λουλούδια, καφέ για τον κορμό .....................
Η φύση λοιπόν που νομίζετε ότι βρίσκει τα χρώματα; ( ενώ έκανα την ερώτηση αυτή είχα τοποθετήσει ένα cd ώστε να αντανακλά το φως του ήλιου στο ταβάνι και σχηματιζόταν το ουράνιο τόξο)
Τα παιδιά παρατήρησαν πως την τάξη μας επισκέφθηκε το ουράνιο τόξο. Δεν μπορούσαν όμως να επεξεργαστούν τη διαδικασία. Μετά από συνεχείς ερωτήσεις κατέληξαν πως τα χρώματα υπάρχουν στο φως.
Στη διάθεση των παιδιών τώρα βρίσκονται κάποιοι πίνακες που αφήνουν τη φαντασία των παιδιών να καλπάσει. Προέτρεψα τα παιδιά να παρατηρήσουν πολύ καλά τους παρακάτω πίνακες και μετά να μου πουν τι βλέπουν στις εικόνες.
Είναι ινδιάνοι που πολεμούν
Είναι βροχή που πέφτει απαλά στη θάλασσα.
Είναι άνθρωποι που κολυμπούν και φαίνονται μόνο τα μαλλιά τους.
Είναι ηφαίστειο που σκάει και πετάει φωτιά και πέτρες.
Είναι τα κομμάτια που περιμένουν κάποιον να τα ενώσει για να φτιάξει ένα τραπέζι.
Είναι ένας άνθρωπος που έχει γύρει το κεφάλι του. Το δε μπλε που κρέμεται μπορεί να είναι φτερό, φιόγκος καπέλο κοτσίδα
Είναι παραλληλόγραμμα που έβαλε ένα παιδάκι για να φτιάξει μία κατασκευή.
Είναι μία κατασκευή από τουβλάκια που κάποιος τη χάλασε.
Είναι το φεγγάρι που φαίνεται από κάποιο παράθυρο.
Αυτές είναι κάποιες από τις απαντήσεις που έδωσαν τα παιδιά και με έκαναν να αισθανθώ περήφανα γι αυτά.
Κλείνοντας την επεξεργασία των πινάκων τα παιδιά κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: Για να ζωγραφίσουμε χρησιμοποιούμε γραμμές και χρώματα.
Αποφασίσαμε να φτιάξουμε κι εμείς το δικό μας πίνακα με χρώματα και γραμμές.
Σας παρουσιάζουμε τον πίνακα που τα παιδιά ονόμασαν "Γραμμές και χρώματα"
Όταν τελείωσε το διάλειμμα μας αφηγηθήκαμε στα παιδιά μας ένα πολύ γνωστό σε όλα τους κλασικό παραμύθι ¨"Η κοκκινοσκουφίτσα"
Στην αρχή παραξενεύτηκαν γιατί δεν κρατούσαμε κάποιο βιβλίο στα χέρια μας αλλά μόνα τους μετά συμπλήρωσαν πως η γιαγιά όταν τους λέει παραμύθια δεν τους τα διαβάζει.
Στο τέλος του παραμυθιού τα παιδιά εκδήλωσαν την επιθυμία να παίξουν και τα ίδια προτείνοντας τα κορίτσια να γίνουν κοκκινοσκουφίτσες και τα αγόρια κακοί λύκοι.
Είναι αυτό που θα δοκιμάσουμε αύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου