Εξάσκηση των παιδιών στα αριθμητικά σύμβολα

 Περίοδος Χριστουγέννων και θέλαμε να εκμεταλλευτούμε τον ενθουσιασμό των μαθητών μας και να θυμηθούμε τα αριθμητικά σύμβολα μέχρι το 5. Έχοντας δημιουργήσει το δικό τους χριστουγεννιάτικο στολίδι καλέστηκαν να το στολίσουν με χάντρες αλλά και διάφορες φιγούρες.
Στο τραπέζι των εικαστικών τα παιδιά είχαν στη διάθεσή τους 1 πιάτο που είχε μέσα ταράνδους, 1 πιάτο με αγγέλους, 1 πιάτο χοντρό αλάτι που είχαν βάψει με μαρκαδόρο, 3 μικρά μπολάκια με χάντρες διαφορετικές σε σχήμα μέσα στο κάθε μπολάκι.
Κάθε παιδί είχε το δικό του πιάτο το οποίο έπρεπε να γεμίσει με υλικά που θα έπαιρναν.
Σε κάθε ένα από τα προηγούμενα υλικά υπήρχαν και αριθμοί. Το παιδί έπρεπε να παίρνει τόσα υλικά όσα λέει ο αριθμός και μετά να τα κολλάει επάνω στο τρίγωνο του όπως εκείνο ήθελε.
Ταυτόχρονα ήταν και μια άσκηση λεπτής κινητικότητας καταπληκτική.
Τα δε έργα τέχνης που δημιούργησαν καταπληκτικά.
Τα παιδιά εξασκούνται στην αντιστοίχιση ποσότητας και αριθμητικού συμβόλου.
Από το πιάτο που είναι γεμάτο χιονονιφάδες πρέπει να επιλέξουν τόσες όσες δείχνει η κάρτα.

Οι κάρτες που έβγαιναν ήταν οι αριθμοί 1, 2,3,4 κανένας άλλος.Η Νηπιαγωγός στη συνέχεια έλεγε στα παιδιά να μετρήσουν τις νιφάδες που είχαν τοποθετήσει πάνω στη σακούλα και να βρουν τον αριθμό. Ζητούμενος πάντα αριθμός από τη Νηπιαγωγό ήταν το 5. Στη συνέχεια τοποθετούσαν πάνω στη σακούλα τους. Μόνα τους ετοίμασαν τη διακόσμηση της σακούλας που θα έβαζαν τις χριστουγεννιάτικες κατασκευές.

                                                            

Ευχές στην κάρτα

Τα παιδιά προσπαθούν να γράψουν την ευχή τους  ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ

Νέα ανάρτηση στη σελίδα των εικαστικών

Γιορτή 2015

Πρώτη φορά τα 2 τμήματα μαζί για να ετοιμάσουμε τη γιορτή των Χριστουγέννων. Αυτή τη φορά επιλέγουμε έναν διαφορετικό τρόπο να ενεργοποιήσουμε το ενδιαφέρον των παιδιών. Όλα πάντως ανυπομονούν να ξεκινήσουν οι πρόβες για να δούμε ότι ξέρουν το ποίημα τους.
Σε λίγες μέρες παιδιά θα έχουμε καλεσμένους στην τάξη μας για να παρακολουθήσουν ......
Μία παράσταση συμπληρώνουν τα παιδιά.
Μήπως κάποιος θα μπορούσε να μου εξηγήσει τι σημαίνει παράσταση;
Όταν λέμε ποιήματα.
Χρειαζόμαστε μικρόφωνο.
Χρειαζόμαστε κουρτίνες. Θα είμαστε πίσω από τις κουρτίνες και δεν θα μας βλέπουν.
Πρέπει να έχουμε φώτα
Να έχουν οι κουρτίνες σκοινάκι για να ανοιγοκλείνουν
Πρέπει να ζωγραφίσουμε κι ένα ωραίο θέμα και να το κολλήσουμε στο ταβάνι.
Θα φοράμε ρούχα - στολές. Τα ρούχα πρέπει να είναι πρωτότυπα. Δηλαδή; Να είναι ωραία να είναι διαφορετικά.
Πρέπει να έχουμε καρέκλες για να κάθονται οι γονείς μας.
Διαβάζουμε όσα μας έχουν πει τα παιδιά τα οποία έχουμε καταγράψει για να δούμε ποια μπορούμε να έχουμε στη δική μας παράσταση ή να εξετάσουμε αν έχουμε ξεχάσει κάτι.
Νομίζω όμως ότι δεν έχετε πει το πιο σημαντικό. Τα παιδιά κοιτούν απορημένα. Μας είπατε ότι χρειαζόμαστε ποιήματα για μια παράσταση, αλλά ποιοι θα πουν τα ποιήματα; Εμείς απαντούν. Δηλαδή για την παράσταση χρειαζόμαστε .............ηθοποιούς , συμπληρώνουν.
Αποκλείσαμε τις κουρτίνες και το σκοινάκι γιατί δεν βρήκαμε κάποιο μέρος να τις κρεμάσουμε. Κρατήσαμε τα υπόλοιπα και αλλάξαμε την τοποθέτηση του φόντου από το ταβάνι στον τοίχο. Αποκλείσαμε και τα πρωτότυπα ρούχα γιατί μετά από συζήτηση αποφασίσαμε πως τα ρούχα μας είναι πρωτότυπα και μπορούμε με αυτά να παίξουμε στην παράστασή μας.
Ενδιαφέρον το ότι τα παιδιά όταν ακούνε τη μουσική της παράστασης προτείνουν και κινήσεις οι οποίες μπαίνουν και σε εφαρμογή.
Απολαυστικά στο πρώτο  στήσιμο της πρόβας και με τη συνεχή εξάσκηση θα γίνουν ακόμη καλύτερα.

Αη Βασίλης

Ο Αμερικανός Κλέμεντ Κλαρκ Μουρ περιέγραψε πρώτος τον Άγιο Βασίλη με τη μορφή που όλοι τον ξέρουμε σήμερα και ο Τόμας Ναστ τον ζωγράφισε σε μια εφημερίδα το 1881 παχουλό με άσπρα γένια και κόκκινη ρόμπα.

 

 Ο Άγιος Βασίλης όπως τον ζωγράφισε το 1881 ο Thomas Nast. Αφορμή γι αυτή την ζωγραφιά υπήρξε το ποίημα ''The night before Christmas'' του Clement Clark Moore

Στον πίνακα γράψαμε τη λέξη Αη Βασίλης και τα παιδιά αμέσως άρχισαν να λένε τις ιδέες τους σχετικά με τον αγαπημένο τους άγιο.
Είναι ευγενικός. Του γράφουμε γράμμα και το αφήνουμε στο δέντρο και το παίρνει και μας αφήνει τα δώρα κάτω από το δέντρο.Μας φέρνει δώρα που τα ανοίγουμε το πρωί και βλέπουμε τι έχει μέσα. Φέρνει τα δώρα που μπορεί. Πηγαίνει στο jumbo κι αγοράζει τα δώρα. Όχι τα φτιάχνει μόνος του στο εργαστήρι του. Έχει μαγική συνταγή για να φτιάχνει τα δώρα.Τα ξωτικά μοιράζουν τα δώρα.Ζει στο βόρειο πόλο. Ταξιδεύει με έλκηθρο. Το έλκηθρο το σέρνουν οι τάρανδοι. Το έλκηθρο οδηγούν σκυλιά. Έχει σκοινί για να δένει τα ελάφια. Του αφήνουμε κουλουράκια για να τρώει. Μέσα σε αυτόν τον καταιγισμό ιδεών τέθηκε και το ερώτημα κυρία ζει ο Άη Βασίλης;(Ερώτηση βέβαια που δεν απαντήθηκε από μένα αλλά από την ιστορία του βιβλίου)
Έχοντας πρόσφατα διαβάσει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο (όποιος θέλει να το διαβάσει παραθέτω τον σύνδεσμο Το μαγικό ορόσημο υπάρχει Αη Βασίλης;) αλλά και γιατί θέλω να γνωρίζουν τα παιδιά τις ρίζες του δικού μας Αη Βασίλη με την ασκητική μορφή  που έρχεται από την Καισάρεια

 διαβάσαμε ένα καταπληκτικό παραμύθι του Βαγγέλη Ηλιόπουλου "ο δικός μας Άγιος Βασίλης"
Τα παιδιά παραξενεύτηκαν στο άκουσμα της φράσης ο δικός μας Άγιος Βασίλης και απάντησαν κάνοντας μια ερώτηση μα δεν είναι ένας ο Αη Βασίλης;
Τα παιδιά ενώ διάβαζα το παραμύθι ήταν πολύ συγκινημένα και ζούσαν την ιστορία, το έβλεπα στο πρόσωπό τους και στις αντιδράσεις τους.. Λίγο πριν το παραμύθι τελειώσει θέτει το εξής ερώτημα Ποιος να ήταν αυτός ο ευλογημένος;
Σε αυτό ακριβώς το σημείο σταμάτησα το παραμύθι και περίμενα τις απαντήσεις των παιδιών.
Όλα είπαν πως ήταν ο Άγιος Βασίλης το καθένα όμως τεκμηρίωνε διαφορετικά τον ισχυρισμό του.
Γιατί έφερε στα παιδιά φαγητό και γλυκό.
Γιατί τους έφερε χρυσάφι.
Γιατί ήταν ευγενικός.
Γιατί το ξερό μπαστούνι του έβγαλε κλαδιά.
Γιατί φορούσε κόκκινη κάπα.
Γιατί περπάτησε στο χιόνι χωρίς να βραχεί.
Γιατί πήρε τα παιδιά αγκαλιά.
Γιατί γύρισαν οι γονείς τους.
Γιατί μοίρασαν πίτες στους γείτονες που μέσα είχαν χρυσάφι.
Τελειώνοντας με την ιστορία γύρισα στο παιδί και το ρώτησα τελικά υπάρχει Άγιος Βασίλης;
Μα φυσικά υπάρχει και έρχεται κάθε χρόνο.

Χριστούγεννα - ήθη και έθιμα της πατρίδας μας μέσα από παραμύθια

Μαθαίνουμε μέσα από τα παραμύθια την ιστορία της γέννησης του Χριστού.

Διαβάσαμε μέχρις στιγμής τα παραμύθια Το αστέρι των Χριστουγέννων και Μία γάτα στη φάτνη. Αυτά τα δύο παραμύθια διηγούνται την ιστορία της γέννησης του Χριστού μέσα από τα μάτια των κεντρικών ηρώων. Στο 1ο παραμύθι κεντρικός ήρωας είναι το αστέρι που για να γνωρίσει τη γη και τους ανθρώπους της χάθηκε από τον ουρανό και στο 2ο παραμύθι μία γάτα που είναι ο κεντρικός ήρωας διηγείται την ιστορία της γέννησης από τη στιγμή που ο Ιωσήφ και η Μαρία μπήκαν στη φάτνη.

Τα 2 αυτά παραμύθια προσφέρουν το καθένα διαφορετικές πληροφορίες σχετικά με τη γέννηση. Από το Αστέρι των Χριστουγέννων μαθαίνουμε τα ονόματα των 3 Μάγων και τα δώρα που προσέφεραν στο μικρό Χριστό αλλά και γιατί συνηθίζουμε στην κορφή του χριστουγεννιάτικου δέντρου να τοποθετούμε ένα αστέρι, ενώ το Μία γάτα στη φάτνη αντλούμε πληροφορίες σχετικά με τα συναισθήματα όλων όσων ήρθαν σε επαφή με το Μικρό Χριστό .

Σήμερα ασχοληθήκαμε με τους καλικάντζαρους, τα σκανταλιάρικα αυτά πλάσματα που όλο το χρόνο ζουν στα έγκατα της γης αλλά τις άγιες μέρες έρχονται στο δικό μας κόσμο για να διασκεδάσουν να χορέψουν να γευτούν τα υπέροχα χριστουγεννιάτικα γλυκά το χοιρινό 

Πριν γνωρίσουμε τα πλάσματα αυτά τα παιδιά στο άκουσμα της λέξη καλικάντζαρος άρχισαν να περιγράφουν το πως είναι.

Έχουν πράσινο σώμα, μυτερά αυτιά, μυτερά δόντια, ουρά, μεγάλα μάτια, στόμα μυτερό. Ζουν κάτω από το χώμα κοντά σε ένα μεγάλο δέντρο, πριονίζουν το δέντρο της ζωής, τα ρούχα τους είναι παλιά.

τους αρέσει να τρομάζουν τους ανθρώπους κ.λ.π

Όταν τα παιδιά τελείωσαν αρχίσαμε  να βλέπουμε εικόνες και να βρίσκουμε ομοιότητες με αυτά που είχαν προτείνει

 

Μελετήσαμε διάφορες εικόνες γνωρίσαμε τον αρχηγό τους τον Μανδρακούκο αλλά και τους τρόπους τους οποίους ανακάλυψαν οι άνθρωποι για να τους κρατούν μακριά από τα σπίτια τους.

Κάποια παιδιά άρχισαν να αναρωτιούνται αν πραγματικά υπάρχουν καλικάντζαροι κι ρωτούσαν 

Απαντούσα στην ερώτησή τους με ερώτηση Εσύ τι νομίζεις υπάρχουν; Απαντούσαν κουνώντας το κεφάλι τους αρνητικά.

Απόλαυσαν πραγματικά τις εικόνες με τα μωρά καλικάντζαρους  και τα παιχνίδια τους
Δεν ξεχάσαμε στην αυλή να παίξουμε και το παιχνίδι του καλικάντζαρου (παίζεται όπως και το Λύκε - λύκε είσαι εδώ;)
Τα παιδιά φτιάχνουν έναν κύκλο και στη μέση υπάρχει ο καλικάντζαρος.
ο κύκλος πάντα τραγουδάει Δεν μπορείς δεν μπορείς καλικάντζαρε να βγεις
Ο καλικάντζαρος λέει τις εξής φράσεις:
Δεν μπορώ δεν μπορώ βλέπω φως στον ουρανό
Δεν μπορώ δεν μπορώ βλέπω κάνετε σταυρό (τα παιδιά στον κύκλο κάνουν το σημάδι του Σταυρού)
Δεν μπορώ δεν μπορώ έχετε τον αγιασμό (τα παιδιά στο κύκλο κινούν το ένα χέρι τους πάνω  κάτω και κάνουν πως ραντίζουν τον καλικάντζαρο)
Ήρθε το σκοτάδι και σας κυνηγώ (τα παιδιά τρέχοντας απομακρύνονται για να μην τους πιάσει ο καλικάντζαρος)
Όταν κάποιο παιδί πιαστεί παίρνει τη θέση του καλικάντζαρου και το παιχνίδι συνεχίζεται.

Υποδοχή του μήνα Δεκεμβρίου

Έφτασε ο μήνας που μικροί μεγάλοι περιμένουμε. Αγαπημένος μήνας των παιδιών και βέβαια δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να υποδεχτούμε τον Δεκέμβριο με το παραμύθι της Λότη Πέτροβιτς -Ανδρουτσοπούλου  ΄"Τα παιδιά του χειμώνα".

Αφού τελειώσαμε το παραμύθι στήσαμε το χριστουγεννιάτικό μας δέντρο και αρχίσαμε να το στολίζουμε. Για τον στολισμό όμως χρησιμοποιήσαμε ένα παιχνίδι αριθμών. Σε ένα μπολ βάλαμε καρτέλες διπλωμένες με αριθμούς από το 1 - 5. Κάθε παιδί τραβούσε ένα χαρτάκι. Στη συνέχεια διάβαζε τον αριθμό τον έδειχνε στους φίλους του για να επιβεβαιώσουν και εκείνοι πως ήταν ο αριθμός που διάβασε. Μετά το παιδί έπρεπε να διαλέξει τόσες μπάλες όσες του έλεγε ο αριθμός.

Τα παιδιά περίμεναν με αγωνία να δουν το χαρτί που τράβηξαν γιατί κατάλαβαν ότι, όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός τόσο περισσότερες μπάλες θα κρεμάσει.
Βέβαια όλα αυτά έγιναν με συνοδεία χριστουγεννιάτικων μελωδιών.
Στιγμιότυπα από το σημερινό μας παιχνίδι στο video που ακολουθεί.