Ο Αμερικανός Κλέμεντ Κλαρκ Μουρ περιέγραψε πρώτος τον Άγιο Βασίλη με τη μορφή που όλοι τον ξέρουμε σήμερα και ο Τόμας Ναστ τον ζωγράφισε σε μια εφημερίδα το 1881 παχουλό με άσπρα γένια και κόκκινη ρόμπα.
Είναι ευγενικός. Του γράφουμε γράμμα και το αφήνουμε στο δέντρο και το παίρνει και μας αφήνει τα δώρα κάτω από το δέντρο.Μας φέρνει δώρα που τα ανοίγουμε το πρωί και βλέπουμε τι έχει μέσα. Φέρνει τα δώρα που μπορεί. Πηγαίνει στο jumbo κι αγοράζει τα δώρα. Όχι τα φτιάχνει μόνος του στο εργαστήρι του. Έχει μαγική συνταγή για να φτιάχνει τα δώρα.Τα ξωτικά μοιράζουν τα δώρα.Ζει στο βόρειο πόλο. Ταξιδεύει με έλκηθρο. Το έλκηθρο το σέρνουν οι τάρανδοι. Το έλκηθρο οδηγούν σκυλιά. Έχει σκοινί για να δένει τα ελάφια. Του αφήνουμε κουλουράκια για να τρώει. Μέσα σε αυτόν τον καταιγισμό ιδεών τέθηκε και το ερώτημα κυρία ζει ο Άη Βασίλης;(Ερώτηση βέβαια που δεν απαντήθηκε από μένα αλλά από την ιστορία του βιβλίου)
Έχοντας πρόσφατα διαβάσει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο (όποιος θέλει να το διαβάσει παραθέτω τον σύνδεσμο Το μαγικό ορόσημο υπάρχει Αη Βασίλης;) αλλά και γιατί θέλω να γνωρίζουν τα παιδιά τις ρίζες του δικού μας Αη Βασίλη με την ασκητική μορφή που έρχεται από την Καισάρεια
διαβάσαμε ένα καταπληκτικό παραμύθι του Βαγγέλη Ηλιόπουλου "ο δικός μας Άγιος Βασίλης"
Τα παιδιά παραξενεύτηκαν στο άκουσμα της φράσης ο δικός μας Άγιος Βασίλης και απάντησαν κάνοντας μια ερώτηση μα δεν είναι ένας ο Αη Βασίλης;
Τα παιδιά ενώ διάβαζα το παραμύθι ήταν πολύ συγκινημένα και ζούσαν την ιστορία, το έβλεπα στο πρόσωπό τους και στις αντιδράσεις τους.. Λίγο πριν το παραμύθι τελειώσει θέτει το εξής ερώτημα Ποιος να ήταν αυτός ο ευλογημένος;
Σε αυτό ακριβώς το σημείο σταμάτησα το παραμύθι και περίμενα τις απαντήσεις των παιδιών.
Όλα είπαν πως ήταν ο Άγιος Βασίλης το καθένα όμως τεκμηρίωνε διαφορετικά τον ισχυρισμό του.
Γιατί έφερε στα παιδιά φαγητό και γλυκό.
Γιατί τους έφερε χρυσάφι.
Γιατί ήταν ευγενικός.
Γιατί το ξερό μπαστούνι του έβγαλε κλαδιά.
Γιατί φορούσε κόκκινη κάπα.
Γιατί περπάτησε στο χιόνι χωρίς να βραχεί.
Γιατί πήρε τα παιδιά αγκαλιά.
Γιατί γύρισαν οι γονείς τους.
Γιατί μοίρασαν πίτες στους γείτονες που μέσα είχαν χρυσάφι.
Τελειώνοντας με την ιστορία γύρισα στο παιδί και το ρώτησα τελικά υπάρχει Άγιος Βασίλης;
Μα φυσικά υπάρχει και έρχεται κάθε χρόνο.
Ο Άγιος Βασίλης όπως τον ζωγράφισε το 1881 ο Thomas Nast. Αφορμή γι αυτή την ζωγραφιά υπήρξε το ποίημα ''The night before Christmas'' του Clement Clark Moore
Στον πίνακα γράψαμε τη λέξη Αη Βασίλης και τα παιδιά αμέσως άρχισαν να λένε τις ιδέες τους σχετικά με τον αγαπημένο τους άγιο.Είναι ευγενικός. Του γράφουμε γράμμα και το αφήνουμε στο δέντρο και το παίρνει και μας αφήνει τα δώρα κάτω από το δέντρο.Μας φέρνει δώρα που τα ανοίγουμε το πρωί και βλέπουμε τι έχει μέσα. Φέρνει τα δώρα που μπορεί. Πηγαίνει στο jumbo κι αγοράζει τα δώρα. Όχι τα φτιάχνει μόνος του στο εργαστήρι του. Έχει μαγική συνταγή για να φτιάχνει τα δώρα.Τα ξωτικά μοιράζουν τα δώρα.Ζει στο βόρειο πόλο. Ταξιδεύει με έλκηθρο. Το έλκηθρο το σέρνουν οι τάρανδοι. Το έλκηθρο οδηγούν σκυλιά. Έχει σκοινί για να δένει τα ελάφια. Του αφήνουμε κουλουράκια για να τρώει. Μέσα σε αυτόν τον καταιγισμό ιδεών τέθηκε και το ερώτημα κυρία ζει ο Άη Βασίλης;(Ερώτηση βέβαια που δεν απαντήθηκε από μένα αλλά από την ιστορία του βιβλίου)
Έχοντας πρόσφατα διαβάσει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο (όποιος θέλει να το διαβάσει παραθέτω τον σύνδεσμο Το μαγικό ορόσημο υπάρχει Αη Βασίλης;) αλλά και γιατί θέλω να γνωρίζουν τα παιδιά τις ρίζες του δικού μας Αη Βασίλη με την ασκητική μορφή που έρχεται από την Καισάρεια
Τα παιδιά παραξενεύτηκαν στο άκουσμα της φράσης ο δικός μας Άγιος Βασίλης και απάντησαν κάνοντας μια ερώτηση μα δεν είναι ένας ο Αη Βασίλης;
Τα παιδιά ενώ διάβαζα το παραμύθι ήταν πολύ συγκινημένα και ζούσαν την ιστορία, το έβλεπα στο πρόσωπό τους και στις αντιδράσεις τους.. Λίγο πριν το παραμύθι τελειώσει θέτει το εξής ερώτημα Ποιος να ήταν αυτός ο ευλογημένος;
Σε αυτό ακριβώς το σημείο σταμάτησα το παραμύθι και περίμενα τις απαντήσεις των παιδιών.
Όλα είπαν πως ήταν ο Άγιος Βασίλης το καθένα όμως τεκμηρίωνε διαφορετικά τον ισχυρισμό του.
Γιατί έφερε στα παιδιά φαγητό και γλυκό.
Γιατί τους έφερε χρυσάφι.
Γιατί ήταν ευγενικός.
Γιατί το ξερό μπαστούνι του έβγαλε κλαδιά.
Γιατί φορούσε κόκκινη κάπα.
Γιατί περπάτησε στο χιόνι χωρίς να βραχεί.
Γιατί πήρε τα παιδιά αγκαλιά.
Γιατί γύρισαν οι γονείς τους.
Γιατί μοίρασαν πίτες στους γείτονες που μέσα είχαν χρυσάφι.
Τελειώνοντας με την ιστορία γύρισα στο παιδί και το ρώτησα τελικά υπάρχει Άγιος Βασίλης;
Μα φυσικά υπάρχει και έρχεται κάθε χρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου