Τα λουλούδια της Ελπίδας

Διαβάζοντας στα παιδιά το παραμύθι τα λουλούδια της Ελπίδας σχεδόν πάντα αποτυπώνουμε την εικόνα της Σταύρωσης του Χριστού.

Και στις δύο κατασκευές αποτυπώνεται ο λόφος του Γολγοθά. Το πριν και το μετά τόσο - μα τόσο διαφορετικά. Ο Κύριος τη στιγμή που νομίζει ότι η Θυσία του είναι μάταιη και μετά το μήνυμα ελπίδας γεμίζει ο τόπος παπαρούνες. Ταπεινά λουλουδάκια όμορφα εύθραυστα που κάθε χρόνο φυτρώνουν την περίοδο του Πάσχα για να μας θυμίζουν τη θυσία του Κυρίου.

Πάσχα 2019

Μία ρουτίνα καθημερινότητας εποχιακή γεμίζει τούτη τη συγκεκριμένη εβδομάδα την τάξη μας με αρώματα άνοιξης αλλά και προσμονή για την επερχόμενη μεγάλη θρησκευτική γιορτή του χριστιανισμού, το Πάσχα. Περιμένουν ανυπόμονα τη στιγμή που θα βάλουν τα αυγά στην κόκκινη μπογιά, που θα δώσουν μορφή στο εύπλαστο ζυμάρι σχηματίζοντας το ομοίωμα του Λαζάρου, αρωματίζοντας το με γαρύφαλλα, τη μεταμόρφωση του καλαθιού, στολίζοντάς το με λουλούδια, που φέρνουν τα παιδιά από τις αυλές των σπιτιών τους. Καρτερούν τη μέρα που θα περπατήσουν στους δρόμους του χωριού ρωτώντας στα σπίτια :να τα πούμε; και στη θετική απάντηση θα τραγουδήσουν δυνατά τα κάλαντα του Λαζάρου, προαναγγέλοντας ότι πλησιάζει το Σάββατο του Λαζάρου.  Προσμένουν τη μέρα που θα κλείσουν τα σχολεία και όσα δημιούργησαν με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών θα τα πάρουν στο σπίτι τους όπου θα γευτούν τα κεράσματα των χωριανών για τα κάλαντα.

Έτσι λοιπόν και φέτος προσπαθήσαμε αναβιώνοντας, στον μικρόκοσμο του Νηπιαγωγείου, κάποια από τα έθιμα της πολιτισμικής μας κληρονομιάς να βάλουμε το μικρό μας λιθαράκι στη δημιουργία της ταυτότητας που προσδιορίζει την παρουσία μας στην ανθρωπότητα.

Αρωγοί της προσπάθειάς μας  οι γονείς που με την εθελοντική τους παρουσία στο Νηπιαγωγείο, βοηθούν στη διατήρηση των εθίμων . Ευχαριστούμε πολύ την κα Τσάλα Μαρία και την κα Φαίη Σπανού που φέτος βοήθησαν στην παρασκευή του Λάζαρου, καθώς και τον επαγγελματία του χωριού μας κύριο Χαράλαμπο Κονανά ( αρτοποιό) που επί 15 ολόκληρα χρόνια προσφέρει αφιλοκερδώς το ζυμάρι και αναλαμβάνει και το ψήσιμο των αρτοσκευασμάτων μας.

Τα Λαζαράκια μας ψημένα μοιράζονται στα παιδιά κι ένα τοποθετείται στο στολισμένο μ' αρώματα λουλουδιών καλάθι.

Επιτέλους η μέρα που θα περπατήσουν στο χωριό προαναγγέλοντας το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης του Λαζάρου έφτασε. Τα παιδιά πιασμένα σε ζευγαράκια,  επιβιβάστηκαν στο τρένο του Νηπιαγωγείου μας και ξεκινούν χαρούμενα το ταξίδι τους.  

Πρώτη τους στάση στο φαρμακείο του χωριού μας, που κάθε χρόνο μας ειδοποιεί πως μας περιμένει. Η κα Σταυρούλα καλωσορίζει τα παιδιά, εξηγεί στους πελάτες της πως δεν μπορεί τώρα να τους εξυπηρετήσει και αποθανατίζει με το κινητό της τη στιγμή που τα παιδιά τραγουδούν. Το τραγούδι προς το τέλος του και το καλάθι μας αποκτά τα πρώτα γλυκίσματα.

Το αποτυπωμένο χαμόγελο στο πρόσωπο των παιδιών μας η κινητήριος δύναμη για τη συνέχιση του ταξιδιού μας. 

Δεύτερη στάση μας στο παραδοσιακό μπακάλικο του χωριού μας. Είναι γεμάτο κόσμο και μας καλωσορίζουν απαντώντας με ένα ευχάριστο ναι στο ερώτημα μας :να τα πούμε; Αποχωρούμε και ξαφνικά μία μεγάλης ηλικίας κυρία ακολουθεί την έξοδό των παιδιών από το μπακάλικο λέγοντας που είναι το καλάθι; Ξαφνιάζομαι από την αντίδρασή της και προσπαθώ συνομιλώντας μαζί της να καταλάβω τι θέλει. Συγκινημένη μας λέει πως είχε χρόνια να ακούσει το τραγούδι αυτό. 

- Μα βγαίνουμε κάθε χρόνο, απαντώ. Πώς και δεν έτυχε να μας ακούσετε;

- Δε ζω εδώ αλλά στην Αυστραλία και είχα πολλά χρόνια να ακούσω τα κάλαντα του Λαζάρου.

Η απάντησή της χρονοδιακόπτης αναμνήσεων και με μεταφέρει στην πρώτη φορά που αποφασίσαμε να αναβιώσουμε το έθιμο. Δεν θα ξεχάσω την κυρία Σταμάτα που με ενθουσιασμό και περηφάνια μας συνόδευε στα σπίτια της γειτονιά της για να τραγουδήσουμε το Λάζαρο. Το ταξίδι των αναμνήσεων έσβησε τόσο γρήγορα στο άκουσμα των ευχών για καλό Πάσχα.

Το τρένο των παιδιών για άλλη μία φορά σε κίνηση. Οι στάσεις πολλές, τα συναισθήματα μοναδικά όταν οι ηλικιωμένοι του χωριού μας ακούγοντας μας, μας εύχονται καλό Πάσχα προτρέποντας εμάς τους συνοδούς εκπαιδευτικούς να συνεχίσουμε το ταξίδι των παραδόσεων.

Επιστροφή και τελευταία μας στάση στο Δημοτικό σχολείο του χωριού μας. Η κούραση αποτυπωμένη στην κίνηση και των παιδιών και των εκπαιδευτικών.  Οι δάσκαλοι υποδέχονται τα παιδιά χαμογελώντας καλωσορίζοντας τα. Εκείνα κοιτούν με περιέργεια το χώρο, χαιρετούν τα παιδιά που γνωρίζουν, τραγουδούν και εμείς απλώς καμαρώνουμε ανταμώνοντας τις γενιές των παιδιών που πριν λίγα χρόνια ήταν μαθητές του Νηπιαγωγείου και συγκινούμαστε καθώς εκείνα σιγοψυθιρίζουν, το σκοπό του τραγουδιού.

Το μοναδικό υπέροχο ταξίδι στο τέλος του, το καλάθι μας γεμάτο αυγά, γλυκά κεράσματα, χρήματα για την ενίσχυση της δανειστικής βιβλιοθήκης του σχολείου, τα βλέμματα των νηπίων, γεμάτα αυτοπεποίθηση από το ζεστό καλωσόρισμα παιδιών και εκπαιδευτικών του Δημοτικού και συνάμα προσμονή για τη στιγμή που κι εκείνα θα ανήκουν στο δυναμικό της επόμενης βαθμίδας. Ναι μία  μικρή ευχάριστη εκπαιδευτική επίσκεψη στο χωριό  και στο Δημοτικό σχολείο απέφερε τόσα πολλά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Αναβίωση εθίμων, ομαλή μετάβαση από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό Σχολείο, γνωριμία και επαφή των παιδιών με ανθρώπους διαφόρων ηλικιών.......... 

Πίνακας διπλής εισόδου

Πίνακας διπλής εισόδου

Πόσο μα πόσο κατανοητός όταν τον βιώνουν με το ίδιο τους το σώμα.

 Υλικά :χαρτοταινία, αριθμοί από το 1 -5, και τρία γράμματα. (Συγκεκριμένα εμείς χρησιμοποιήσαμε το Α,Ο,Η)

Με τη χαρτοταινία στην αυλή φτιάξαμε ένα ορθογώνιο που το μοιράσαμε σε τετράγωνα. Σχηματίσαμε 15 τετράγωνα. Στη μία πλευρά τοποθετήσαμε τους αριθμούς και στην άλλη τα γράμματα. 

Αφού κατανόησαν πως ακριβώς λειτουργούσαν οι στήλες και οι γραμμές (στήλες τα τρία μας γράμματα, γραμμές οι αριθμοί μας) μετακινούμενα τα ίδια στα τετράγωνα το παιχνίδι εξελίχθηκε ζητώντας από τα παιδιά να τοποθετήσουν το παιχνίδι στο τετράγωνο που είχε επιλέξει η Νηπιαγωγός ή να διαβάσουν το τετράγωνο στο οποίο τα ίδια επέλεξαν να τοποθετήσουν το παιχνίδι τους.

( ταυτόχρονα δόθηκε η δυνατότητα να διαπιστώσω αν αναγνωρίζουν τις φωνές των γραμμάτων και τα σύμβολα των αριθμών)

Τα παιδιά έχοντας κατανοήσει τη λειτουργία του πίνακα μεταφέρουν στο χαρτί το αρχικό σχήμα γράφουν τους αριθμούς και τα γράμματα. Στη συνέχεια τοποθετώ απλές εικόνες πραγμάτων και τα παιδιά έπρεπε να τοποθετήσουν στο ίδιο ακριβώς σημείο στο χαρτί τους τα αντικείμενα και στη συνέχεια να καταγράψουν τις θέσεις των αντικειμένων. Τελειώνοντας έπρεπε να ανταλλάξουν τα φύλλα εργασίας τους και να αξιολογήσουν το γραπτό του φίλου τους αιτιολογώντας στην περίπτωση που εντόπιζαν μία λάθος καταγραφή.

Μαθηματικά

Ολοήμερο
Κατασκευές πασχαλινές και τα παιδιά θέτουν το ερώτημα πόσες ακόμη αυγοθήκες έχει ακόμα η κυρία να ολοκληρώσει;
Η αφορμή για τη δραστηριότητα τέθηκε από τα ίδια τα παιδιά. Τα παιδιά αρχίζουν την καταμέτρηση και προσπαθούν να αποτυπώσουν στο χαρτί το πλήθος των αυγοθηκών. Κουράζονται; δυσκολεύονται; μπερδεύονται; Προτρέπω τα παιδιά να μην αποτυπώνουν αυγά αλλά γραμμές για κάθε αυγό. Αρχίζουν λοιπόν την καταμέτρηση από την αρχή και αποτυπώνουν τα όσα μέτρησαν. (τους δημιουργείται η απορία γιατί κάθε παιδί έχει διαφορετικό πλήθος αυγοθηκών αποτυπωμένο, όμως τα προτρέπω να συνεχίσουν τη δουλειά τους χωρίς να βλέπουν τι ακριβώς καταγράφει ο φίλος τους).
Κυρία τελειώσαμε δηλώνουν.
Ωραία τώρα θα ήθελα να υπολογίσετε και πόσα ακόμα λουλούδια θα πρέπει να φτιάξουμε για κάθε αυγοθήκη. Κατευθύνονται προς εκείνες που έχουν τελειώσει και λένε πως σε κάθε αυγοθήκη θα πρέπει να βάλουν 2 λουλούδια.
Πολύ ωραία. Τώρα θα πρέπει να βρείτε κι έναν τρόπο να αποτυπώσετε στο χαρτί τον πληθυσμό των λουλουδιών.
Κυρία, να βάλουμε δίπλα σε κάθε γραμμή 2 κύκλους και έχοντας αποφασίσει για την αποτύπωση προχωρούν.Σχηματίζουν και τέλος προσπαθούν να μετρήσουν. Δυσκολεύονται στις εναλλαγές της δεκάδας. (βοηθώ προφορικά και συνεχίζουν την απαρίθμηση)
Σταματούν όμως λέγοντας πως δεν ξέρουν πως να γράψουν τον αριθμό που είπαν. Τα προτρέπω να σκεφτούν που θα μπορούσαν να βρουν τους αριθμούς που ψάχνουν και αμέσως κατευθύνονται στο ημερολόγιο της τάξης.
Κυρία όμως έχει μόνο μέχρι το 31.
Πείτε προφορικά τον αριθμό και καταγράψτε αυτόν που σας θυμίζει (εδώ βοηθώ προφορικά λέγοντας τριάντα)
Κυρία μας θυμίζει το τρία και μετά θα γράψουμε τον άλλον αριθμό.
Πολύ ωραία.
Τα παιδιά καταγράφουν τους αριθμούς και τα προτρέπω να καταγράψουν και τι είναι ο κάθε αριθμός.
Δηλαδή κυρία τι να κάνουμε;
Με τον πρώτο αριθμό τι μετρήσαμε;
Αβγά, απαντούν.
Προσπαθήστε λοιπόν να γράψετε τη λέξη αβγά.
Με τον δεύτερο αριθμό τι μετρήσαμε;
Λουλούδια. (Καταγράφοντας τη λέξη λουλούδια τους φαίνεται πολύ παράξενο το ότι δύο φορές επαναλαμβάνεται η συλλαβή λου. Λένε κυρία το έχω γράψει θα πρέπει να το ξαναγράψω; Για πες τη λέξη και πες μου πόσες φορές ακούγεται η συλλαβή λου. Προφέρουν τη λέξη και λένε κυρία 2 φορές . Τόσες λοιπόν φορές θα πρέπει να τη γράψεις. )
Αξιολόγηση του φύλλου εργασία.
Ανταλλάσσουν τα φύλλα εργασία και βλέπουν ότι το πλήθος της καταμέτρησης διαφέρει.
Κυρία έχουμε γράψει διαφορετικούς αριθμούς.
Πως θα μπορούσαμε να ελέγξουμε τα αποτελέσματα;
Να μετρήσουμε και πάλι. ( Ξεκινούν την καταμέτρηση αλλά και πάλι καταλήγουν σε διαφορετικούς αριθμούς)
Κυρία πάλι διαφορετικούς αριθμούς βρήκαμε.
(Όλη την ώρα που τα παιδιά δούλευαν, προσηλωμένα και αφοσιωμένα, εγώ απλώς ήμουν παρατηρητής στην δραστηριότητα. Τα έβλεπα να πηγαινοέρχονται από το τραπεζάκι στο ημερολόγιο και στις καρτέλες των αριθμών, προσπαθώντας να καταγράψουν τους μεγάλους αριθμούς. Τα θαύμαζα που συνεργάζονταν προσπαθώντας να αποτυπώσουν τις λέξεις, προσπαθώντας να καταγράψουν το δίψηφο φωνήεν ου  και απλώς περίμενα.)
Μετράμε μαζί και ανακαλύπτουμε ότι οι αυγοθήκες ήταν 16. Τα παιδιά που είχαν γράψει μεγαλύτερο ή μικρότερο αριθμό τώρα θα διόρθωναν.
(Βοηθός εγώ μόνο με ερωτήσεις)
Θα πρέπει να προσθέσεις κι άλλες γραμμές ή να σβήσεις;
(διορθώνουν συμπληρώνοντας γραμμές και  κύκλους ή διαγράφοντας Γραμμές και κύκλους. ¨οπου γραμμή αυγοθήκη όπου κύκλους λουλούδι)
Εγώ πάλι όσο τα παιδιά δημιουργούσαν το φύλλο εργασίας παρατηρούσα κι έφτιαχνα λουλούδια.
Ρωτούν κυρία τελείωσες με τα λουλούδια;
Πως θα ανακαλύψουμε αν τελείωσα;
Κυρία να τα μετρήσουμε
Ξεκινούν να μετρούν αλλά πάλι βρήκαν διαφορετικούς αριθμούς. Μετράμε μαζί και ανακαλύπτουμε ότι τα λουλούδια ήταν λιγότερα.
Πόσα ακόμα θα πρέπει να φτιάξω;
Κυρία να συνεχίσουμε να μετράμε από το 28 που σταματήσαμε. \
Αρχίστε κι εγώ απλώς για κάθε αριθμό θα ανοίγω ένα δάκτυλο.

Περήφανη για τον τρόπο που τα παιδιά δούλεψαν. Το φύλλο εργασίας δημιουργήθηκε αποκλειστικά από τα ίδια τα παιδιά και όση ώρα ( περίπου 1 ώρα) δούλευαν επικρατούσε απόλυτη ησυχία συνεργασία και προβληματισμός. Προβληματισμός γιατί έπρεπε μόνα τους να βρουν τρόπο να αποτυπώσουν με σύμβολα τα όσα έλεγαν, να ανακαλύψουν τα σύμβολα των αριθμών των μεγαλυτέρων του είκοσι για να καταγράψουν τα αποτελέσματα της καταμέτρησης. Συνεργασία στην καταγραφή των αριθμών και στην αποτύπωση των λέξεων

Συνεργασία προς επίλυση προβλήματος

Παιχνίδι στην αυλή
Υλικά: Ράβδοι, κώνοι, δοκός ισορροπίας, αφρώδης πλάκες.
Πρόβλημα
Τα παιδιά έπρεπε να διασχίσουν μία συγκεκριμένη διαδρομή μέσα από το ποτάμι χωρίς να κινδυνέψουν να πνιγούν.( Ποτάμι ήταν  τα πλακάκια της αυλής μας. Η δοκός έγινε γέφυρα που μπορούσε όμως μόνο ένας να βρίσκεται κάθε φορά επάνω της. Οι ράβδοι στερεωμένοι στους κώνους έγιναν τα εμπόδια μας και τα αφρώδη πλακάκια ήταν ένα περισσότερα από τον πληθυσμό των παιδιών. Τα αφρώδη πλακάκια ήταν και τα μοναδικά που μπορούσαν να κινηθούν)
Στόχοι: συνεργασία, ανάπτυξη της προφορικής επικοινωνίας

Στα παιδιά εξήγησα το πρόβλημα και στη συνέχεια το παιχνίδι μας ξεκίνησε. Πάτησαν στα πλακάκια και άρχισαν να προχωρούν. Μετακινήθηκαν 2 παιδιά σε μία πλάκα προσπάθησε να μπει και τρίτο παιδί αλλά δεν χωρούσε. Δε μιλούν παρά μόνο κοιτούν γιατί δεν μπορούν να προχωρήσουν περισσότερο. Πηδούν στη δοκό αλλά σταματούν γιατί δεν μπορούν να συνεχίσουν. Προσπαθούν να βρουν πλάκα αλλά δεν μπορούν. ( Θυμίζω για άλλη μία φορά ότι οι πλάκες που βρίσκονται επάνω μπορούν να μετακινηθούν)
 Τότε επιχειρούν να την τραβήξουν με το φίλο τους  να βρίσκεται επάνω.
Ο μικρότερος της παρέας κοιτά πίσω του και θέλοντας να τον ενθαρρύνω του ζητώ να μας πει τι σκέφτηκε.
- θέλεις να μας πεις γιατί κοίταξες πίσω σου;
- Διστάζει αλλά μετά από λίγο απαντά: Έτσι
- Νομίζω πως η σκέψη σου είναι η αρχή για τη λύση του προβλήματος μας, προσπαθώ.
Μέχρι αυτή τη στιγμή τα παιδιά δε μιλούσαν.
Τότε περπατάει στην αρχική της διαδρομής  πλάκα μαζεύει την αμέσως επόμενη και φωνάζει το όνομα του φίλου του για να πάρει την πλάκα. Η πλάκα όμως στην οποία και βρίσκεται επάνω τώρα τη χωρίζει μία μεγάλη απόσταση από την άλλη.
- Δεν μπορώ να πηδήξω είναι πολύ μακριά.
- Δοκίμασε να πηδήξεις παροτρύνουν τα υπόλοιπα.
- Μα τι δεν καταλαβαίνεις, απαντά
- Κωνσταντίνε, απευθύνεται στον 1ο στη γραμμή, δώσε μου πίσω τη ροζ που σου έδωσε ο Βαγγέλης.
-Βαγγέλη θα βάλω την πλάκα πάλι στη θέση της και θα αλλάξουμε θέσεις.
- Θα πάω εγώ στο τέλος
- Βασίλη τότε λέει η Ελπίδα δώσε μας την πράσινη πλάκα και τη ροζ και πήγαινε στην κίτρινη μαζί με το Βαγγέλη.
Έτσι σιγά - σιγά το ταξίδι έφτασε στο τέλος τους.

Τα παιδιά όχι μόνο συνεργάστηκαν άψογα μεταξύ τους για την επίλυση του προβλήματος αλλά στην προσπάθεια αυτή άρχισαν να χρησιμοποιούν τον προφορικό λόγο δημιουργώντας ακριβείς οδηγίες για να είναι επιτυχής η προσπάθειά τους. Μπράβο σας .