Θέλοντας να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποίον σχηματίζονται οι αριθμοί χρησιμοποιώντας μικρότερους αριθμούς που όταν ενωθούν θα μου κάνουν έναν συγκεκριμένο αριθμό σκέφτηκα να δουλέψουν ταυτόχρονα όλα τα παιδιά έχοντας στη διάθεσή τους τρία τουβλάκια.
Αφού επέλεξαν τα τουβλάκια που ήθελαν άρχισαν να τα χωρίζουν σε ομάδες και να λένε πόσα τουβλάκια υπάρχει σε κάθε ομάδα.
Αφού έφτιαξαν το καθένα όσες ομάδες μπορούσαν τους ζήτησαν να σκεφτούν αν υπάρχουν άλλες ομάδες. Μέχρι εκείνη τη στιγμή οι ομάδες που είχαν εμφανιστεί και αποτυπωθεί στον πίνακα ήταν οι εξής: 2+1=3, 1+2=3
Ζήτησα από τα παιδιά να σκεφτούν αν μπορούν να δημιουργήσουν και άλλες ομάδες.
Με εξέπληξαν ευχάριστα όταν σκέφτηκαν ότι μπορεί στη μία ομάδα να υπάρχουν 3 και στην άλλη τίποτε. Τους ζήτησα να το αποτυπώσουν στον πίνακα και έγραψαν 0+3=3 ή 3+0=3
Κατόπιν τους ζήτησα να δοκιμάσουν αν υπάρχει άλλος τρόπος με περισσότερες από 2 ομάδες. Αμέσως σκέφτηκαν να δημιουργήσουν 3 ομάδες που κάθε μια να έχει 1 τουβλάκι. έτσι δημιούργησαν την ομάδα 1+1+1=3
Κάθε ανακάλυψη που έκαναν τα παιδιά καταγραφόταν από τα ίδια στον πίνακα.
Ύστερα ζήτησα από τα παιδιά να αποτυπώσουν ο καθένας μόνος του πια στο δικό του χαρτί αυτά που κατέγραψαν στον πίνακα, χρησιμοποιώντας και πάλι τα τρία τουβλάκια.
Πρώτα θα κατέγραφαν το όνομά τους και στη συνέχεια θα ξεκινούσαν το φύλλο εργασίας.
Κατά τη διάρκεια της καταγραφής του ονόματος δημιουργήθηκε μία ένταση ανάμεσα σε δύο παιδιά που κάθονταν αντικριστά. Το ένα από τα δύο παιδιά είχε τελειώσει και παρατηρούσε το άλλο.
-Κυρία το κορίτσι μου λέει πως έχω γράψει το 3 και εγώ του λέω πως έχω γράψει το ε. Το όνομά μου δεν έχει αριθμούς και είμαι σίγουρη πως είναι το ε.
- Θέλοντας να μην δώσω έτοιμη την απάντηση πρότεινα στο παιδί να αλλάξουν θέση και να παρατηρήσουν πάλι το ίδιο σύμβολο. Θα μου κάνετε μία χάρη;
- Τι κυρία;
- Αλλάξτε για λίγο θέσεις με τη φιλενάδα σου και παρατηρείστε τι συμβαίνει.
Τα παιδιά αλλάζουν θέσεις και παρατηρούν ότι και οι δύο έχουν δίκιο κάθε μια έβλεπε διαφορετικά το ίδιο σύμβολο.
Τα αριθμητικά σύμβολα της πρόσθεσης και του ίσον είναι από την έναρξη της σχολικής χρονιάς στη ζωή μας, μια και τα παιδιά καταγράφουν καθημερινά πόσα αγόρια και πόσα κορίτσια λείπουν και στη συνέχεια καλούνται να διαβάσουν τα όσα έχουν γράψει. Έτσι από πολύ νωρίς έρχονται σε επαφή και με τους αριθμούς αλλά και κατανοούν ευκολότερα την έννοια του μηδέν μια και αντιστοιχίζεται από μέρους με το αν λείπουν αγόρια ή κορίτσια
Είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να κατανοήσουν ότι κάθε αριθμός εμπεριέχει μέσα του και κάποιους άλλους μικρότερους από αυτόν αλλά και ότι αν τον σπάσω στους μικρότερους αριθμούς που εμπεριέχει η ποσότητα που εμπεριέχει παραμένει ίδια.
Αφού επέλεξαν τα τουβλάκια που ήθελαν άρχισαν να τα χωρίζουν σε ομάδες και να λένε πόσα τουβλάκια υπάρχει σε κάθε ομάδα.
Αφού έφτιαξαν το καθένα όσες ομάδες μπορούσαν τους ζήτησαν να σκεφτούν αν υπάρχουν άλλες ομάδες. Μέχρι εκείνη τη στιγμή οι ομάδες που είχαν εμφανιστεί και αποτυπωθεί στον πίνακα ήταν οι εξής: 2+1=3, 1+2=3
Ζήτησα από τα παιδιά να σκεφτούν αν μπορούν να δημιουργήσουν και άλλες ομάδες.
Με εξέπληξαν ευχάριστα όταν σκέφτηκαν ότι μπορεί στη μία ομάδα να υπάρχουν 3 και στην άλλη τίποτε. Τους ζήτησα να το αποτυπώσουν στον πίνακα και έγραψαν 0+3=3 ή 3+0=3
Κατόπιν τους ζήτησα να δοκιμάσουν αν υπάρχει άλλος τρόπος με περισσότερες από 2 ομάδες. Αμέσως σκέφτηκαν να δημιουργήσουν 3 ομάδες που κάθε μια να έχει 1 τουβλάκι. έτσι δημιούργησαν την ομάδα 1+1+1=3
Κάθε ανακάλυψη που έκαναν τα παιδιά καταγραφόταν από τα ίδια στον πίνακα.
Ύστερα ζήτησα από τα παιδιά να αποτυπώσουν ο καθένας μόνος του πια στο δικό του χαρτί αυτά που κατέγραψαν στον πίνακα, χρησιμοποιώντας και πάλι τα τρία τουβλάκια.
Πρώτα θα κατέγραφαν το όνομά τους και στη συνέχεια θα ξεκινούσαν το φύλλο εργασίας.
Κατά τη διάρκεια της καταγραφής του ονόματος δημιουργήθηκε μία ένταση ανάμεσα σε δύο παιδιά που κάθονταν αντικριστά. Το ένα από τα δύο παιδιά είχε τελειώσει και παρατηρούσε το άλλο.
-Κυρία το κορίτσι μου λέει πως έχω γράψει το 3 και εγώ του λέω πως έχω γράψει το ε. Το όνομά μου δεν έχει αριθμούς και είμαι σίγουρη πως είναι το ε.
- Θέλοντας να μην δώσω έτοιμη την απάντηση πρότεινα στο παιδί να αλλάξουν θέση και να παρατηρήσουν πάλι το ίδιο σύμβολο. Θα μου κάνετε μία χάρη;
- Τι κυρία;
- Αλλάξτε για λίγο θέσεις με τη φιλενάδα σου και παρατηρείστε τι συμβαίνει.
Τα παιδιά αλλάζουν θέσεις και παρατηρούν ότι και οι δύο έχουν δίκιο κάθε μια έβλεπε διαφορετικά το ίδιο σύμβολο.
Τα αριθμητικά σύμβολα της πρόσθεσης και του ίσον είναι από την έναρξη της σχολικής χρονιάς στη ζωή μας, μια και τα παιδιά καταγράφουν καθημερινά πόσα αγόρια και πόσα κορίτσια λείπουν και στη συνέχεια καλούνται να διαβάσουν τα όσα έχουν γράψει. Έτσι από πολύ νωρίς έρχονται σε επαφή και με τους αριθμούς αλλά και κατανοούν ευκολότερα την έννοια του μηδέν μια και αντιστοιχίζεται από μέρους με το αν λείπουν αγόρια ή κορίτσια
Είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να κατανοήσουν ότι κάθε αριθμός εμπεριέχει μέσα του και κάποιους άλλους μικρότερους από αυτόν αλλά και ότι αν τον σπάσω στους μικρότερους αριθμούς που εμπεριέχει η ποσότητα που εμπεριέχει παραμένει ίδια.
Τα παιδιά μοιράζουν τα τουβλάκια σε ομάδες και καταγράφουν την ποσότητα της κάθε ομάδας στο φύλλο εργασίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου