Εξάσκηση των παιδιών στα αριθμητικά σύμβολα

 Περίοδος Χριστουγέννων και θέλαμε να εκμεταλλευτούμε τον ενθουσιασμό των μαθητών μας και να θυμηθούμε τα αριθμητικά σύμβολα μέχρι το 5. Έχοντας δημιουργήσει το δικό τους χριστουγεννιάτικο στολίδι καλέστηκαν να το στολίσουν με χάντρες αλλά και διάφορες φιγούρες.
Στο τραπέζι των εικαστικών τα παιδιά είχαν στη διάθεσή τους 1 πιάτο που είχε μέσα ταράνδους, 1 πιάτο με αγγέλους, 1 πιάτο χοντρό αλάτι που είχαν βάψει με μαρκαδόρο, 3 μικρά μπολάκια με χάντρες διαφορετικές σε σχήμα μέσα στο κάθε μπολάκι.
Κάθε παιδί είχε το δικό του πιάτο το οποίο έπρεπε να γεμίσει με υλικά που θα έπαιρναν.
Σε κάθε ένα από τα προηγούμενα υλικά υπήρχαν και αριθμοί. Το παιδί έπρεπε να παίρνει τόσα υλικά όσα λέει ο αριθμός και μετά να τα κολλάει επάνω στο τρίγωνο του όπως εκείνο ήθελε.
Ταυτόχρονα ήταν και μια άσκηση λεπτής κινητικότητας καταπληκτική.
Τα δε έργα τέχνης που δημιούργησαν καταπληκτικά.
Τα παιδιά εξασκούνται στην αντιστοίχιση ποσότητας και αριθμητικού συμβόλου.
Από το πιάτο που είναι γεμάτο χιονονιφάδες πρέπει να επιλέξουν τόσες όσες δείχνει η κάρτα.

Οι κάρτες που έβγαιναν ήταν οι αριθμοί 1, 2,3,4 κανένας άλλος.Η Νηπιαγωγός στη συνέχεια έλεγε στα παιδιά να μετρήσουν τις νιφάδες που είχαν τοποθετήσει πάνω στη σακούλα και να βρουν τον αριθμό. Ζητούμενος πάντα αριθμός από τη Νηπιαγωγό ήταν το 5. Στη συνέχεια τοποθετούσαν πάνω στη σακούλα τους. Μόνα τους ετοίμασαν τη διακόσμηση της σακούλας που θα έβαζαν τις χριστουγεννιάτικες κατασκευές.

                                                            

Ευχές στην κάρτα

Τα παιδιά προσπαθούν να γράψουν την ευχή τους  ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ

Νέα ανάρτηση στη σελίδα των εικαστικών

Γιορτή 2015

Πρώτη φορά τα 2 τμήματα μαζί για να ετοιμάσουμε τη γιορτή των Χριστουγέννων. Αυτή τη φορά επιλέγουμε έναν διαφορετικό τρόπο να ενεργοποιήσουμε το ενδιαφέρον των παιδιών. Όλα πάντως ανυπομονούν να ξεκινήσουν οι πρόβες για να δούμε ότι ξέρουν το ποίημα τους.
Σε λίγες μέρες παιδιά θα έχουμε καλεσμένους στην τάξη μας για να παρακολουθήσουν ......
Μία παράσταση συμπληρώνουν τα παιδιά.
Μήπως κάποιος θα μπορούσε να μου εξηγήσει τι σημαίνει παράσταση;
Όταν λέμε ποιήματα.
Χρειαζόμαστε μικρόφωνο.
Χρειαζόμαστε κουρτίνες. Θα είμαστε πίσω από τις κουρτίνες και δεν θα μας βλέπουν.
Πρέπει να έχουμε φώτα
Να έχουν οι κουρτίνες σκοινάκι για να ανοιγοκλείνουν
Πρέπει να ζωγραφίσουμε κι ένα ωραίο θέμα και να το κολλήσουμε στο ταβάνι.
Θα φοράμε ρούχα - στολές. Τα ρούχα πρέπει να είναι πρωτότυπα. Δηλαδή; Να είναι ωραία να είναι διαφορετικά.
Πρέπει να έχουμε καρέκλες για να κάθονται οι γονείς μας.
Διαβάζουμε όσα μας έχουν πει τα παιδιά τα οποία έχουμε καταγράψει για να δούμε ποια μπορούμε να έχουμε στη δική μας παράσταση ή να εξετάσουμε αν έχουμε ξεχάσει κάτι.
Νομίζω όμως ότι δεν έχετε πει το πιο σημαντικό. Τα παιδιά κοιτούν απορημένα. Μας είπατε ότι χρειαζόμαστε ποιήματα για μια παράσταση, αλλά ποιοι θα πουν τα ποιήματα; Εμείς απαντούν. Δηλαδή για την παράσταση χρειαζόμαστε .............ηθοποιούς , συμπληρώνουν.
Αποκλείσαμε τις κουρτίνες και το σκοινάκι γιατί δεν βρήκαμε κάποιο μέρος να τις κρεμάσουμε. Κρατήσαμε τα υπόλοιπα και αλλάξαμε την τοποθέτηση του φόντου από το ταβάνι στον τοίχο. Αποκλείσαμε και τα πρωτότυπα ρούχα γιατί μετά από συζήτηση αποφασίσαμε πως τα ρούχα μας είναι πρωτότυπα και μπορούμε με αυτά να παίξουμε στην παράστασή μας.
Ενδιαφέρον το ότι τα παιδιά όταν ακούνε τη μουσική της παράστασης προτείνουν και κινήσεις οι οποίες μπαίνουν και σε εφαρμογή.
Απολαυστικά στο πρώτο  στήσιμο της πρόβας και με τη συνεχή εξάσκηση θα γίνουν ακόμη καλύτερα.

Αη Βασίλης

Ο Αμερικανός Κλέμεντ Κλαρκ Μουρ περιέγραψε πρώτος τον Άγιο Βασίλη με τη μορφή που όλοι τον ξέρουμε σήμερα και ο Τόμας Ναστ τον ζωγράφισε σε μια εφημερίδα το 1881 παχουλό με άσπρα γένια και κόκκινη ρόμπα.

 

 Ο Άγιος Βασίλης όπως τον ζωγράφισε το 1881 ο Thomas Nast. Αφορμή γι αυτή την ζωγραφιά υπήρξε το ποίημα ''The night before Christmas'' του Clement Clark Moore

Στον πίνακα γράψαμε τη λέξη Αη Βασίλης και τα παιδιά αμέσως άρχισαν να λένε τις ιδέες τους σχετικά με τον αγαπημένο τους άγιο.
Είναι ευγενικός. Του γράφουμε γράμμα και το αφήνουμε στο δέντρο και το παίρνει και μας αφήνει τα δώρα κάτω από το δέντρο.Μας φέρνει δώρα που τα ανοίγουμε το πρωί και βλέπουμε τι έχει μέσα. Φέρνει τα δώρα που μπορεί. Πηγαίνει στο jumbo κι αγοράζει τα δώρα. Όχι τα φτιάχνει μόνος του στο εργαστήρι του. Έχει μαγική συνταγή για να φτιάχνει τα δώρα.Τα ξωτικά μοιράζουν τα δώρα.Ζει στο βόρειο πόλο. Ταξιδεύει με έλκηθρο. Το έλκηθρο το σέρνουν οι τάρανδοι. Το έλκηθρο οδηγούν σκυλιά. Έχει σκοινί για να δένει τα ελάφια. Του αφήνουμε κουλουράκια για να τρώει. Μέσα σε αυτόν τον καταιγισμό ιδεών τέθηκε και το ερώτημα κυρία ζει ο Άη Βασίλης;(Ερώτηση βέβαια που δεν απαντήθηκε από μένα αλλά από την ιστορία του βιβλίου)
Έχοντας πρόσφατα διαβάσει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο (όποιος θέλει να το διαβάσει παραθέτω τον σύνδεσμο Το μαγικό ορόσημο υπάρχει Αη Βασίλης;) αλλά και γιατί θέλω να γνωρίζουν τα παιδιά τις ρίζες του δικού μας Αη Βασίλη με την ασκητική μορφή  που έρχεται από την Καισάρεια

 διαβάσαμε ένα καταπληκτικό παραμύθι του Βαγγέλη Ηλιόπουλου "ο δικός μας Άγιος Βασίλης"
Τα παιδιά παραξενεύτηκαν στο άκουσμα της φράσης ο δικός μας Άγιος Βασίλης και απάντησαν κάνοντας μια ερώτηση μα δεν είναι ένας ο Αη Βασίλης;
Τα παιδιά ενώ διάβαζα το παραμύθι ήταν πολύ συγκινημένα και ζούσαν την ιστορία, το έβλεπα στο πρόσωπό τους και στις αντιδράσεις τους.. Λίγο πριν το παραμύθι τελειώσει θέτει το εξής ερώτημα Ποιος να ήταν αυτός ο ευλογημένος;
Σε αυτό ακριβώς το σημείο σταμάτησα το παραμύθι και περίμενα τις απαντήσεις των παιδιών.
Όλα είπαν πως ήταν ο Άγιος Βασίλης το καθένα όμως τεκμηρίωνε διαφορετικά τον ισχυρισμό του.
Γιατί έφερε στα παιδιά φαγητό και γλυκό.
Γιατί τους έφερε χρυσάφι.
Γιατί ήταν ευγενικός.
Γιατί το ξερό μπαστούνι του έβγαλε κλαδιά.
Γιατί φορούσε κόκκινη κάπα.
Γιατί περπάτησε στο χιόνι χωρίς να βραχεί.
Γιατί πήρε τα παιδιά αγκαλιά.
Γιατί γύρισαν οι γονείς τους.
Γιατί μοίρασαν πίτες στους γείτονες που μέσα είχαν χρυσάφι.
Τελειώνοντας με την ιστορία γύρισα στο παιδί και το ρώτησα τελικά υπάρχει Άγιος Βασίλης;
Μα φυσικά υπάρχει και έρχεται κάθε χρόνο.

Χριστούγεννα - ήθη και έθιμα της πατρίδας μας μέσα από παραμύθια

Μαθαίνουμε μέσα από τα παραμύθια την ιστορία της γέννησης του Χριστού.

Διαβάσαμε μέχρις στιγμής τα παραμύθια Το αστέρι των Χριστουγέννων και Μία γάτα στη φάτνη. Αυτά τα δύο παραμύθια διηγούνται την ιστορία της γέννησης του Χριστού μέσα από τα μάτια των κεντρικών ηρώων. Στο 1ο παραμύθι κεντρικός ήρωας είναι το αστέρι που για να γνωρίσει τη γη και τους ανθρώπους της χάθηκε από τον ουρανό και στο 2ο παραμύθι μία γάτα που είναι ο κεντρικός ήρωας διηγείται την ιστορία της γέννησης από τη στιγμή που ο Ιωσήφ και η Μαρία μπήκαν στη φάτνη.

Τα 2 αυτά παραμύθια προσφέρουν το καθένα διαφορετικές πληροφορίες σχετικά με τη γέννηση. Από το Αστέρι των Χριστουγέννων μαθαίνουμε τα ονόματα των 3 Μάγων και τα δώρα που προσέφεραν στο μικρό Χριστό αλλά και γιατί συνηθίζουμε στην κορφή του χριστουγεννιάτικου δέντρου να τοποθετούμε ένα αστέρι, ενώ το Μία γάτα στη φάτνη αντλούμε πληροφορίες σχετικά με τα συναισθήματα όλων όσων ήρθαν σε επαφή με το Μικρό Χριστό .

Σήμερα ασχοληθήκαμε με τους καλικάντζαρους, τα σκανταλιάρικα αυτά πλάσματα που όλο το χρόνο ζουν στα έγκατα της γης αλλά τις άγιες μέρες έρχονται στο δικό μας κόσμο για να διασκεδάσουν να χορέψουν να γευτούν τα υπέροχα χριστουγεννιάτικα γλυκά το χοιρινό 

Πριν γνωρίσουμε τα πλάσματα αυτά τα παιδιά στο άκουσμα της λέξη καλικάντζαρος άρχισαν να περιγράφουν το πως είναι.

Έχουν πράσινο σώμα, μυτερά αυτιά, μυτερά δόντια, ουρά, μεγάλα μάτια, στόμα μυτερό. Ζουν κάτω από το χώμα κοντά σε ένα μεγάλο δέντρο, πριονίζουν το δέντρο της ζωής, τα ρούχα τους είναι παλιά.

τους αρέσει να τρομάζουν τους ανθρώπους κ.λ.π

Όταν τα παιδιά τελείωσαν αρχίσαμε  να βλέπουμε εικόνες και να βρίσκουμε ομοιότητες με αυτά που είχαν προτείνει

 

Μελετήσαμε διάφορες εικόνες γνωρίσαμε τον αρχηγό τους τον Μανδρακούκο αλλά και τους τρόπους τους οποίους ανακάλυψαν οι άνθρωποι για να τους κρατούν μακριά από τα σπίτια τους.

Κάποια παιδιά άρχισαν να αναρωτιούνται αν πραγματικά υπάρχουν καλικάντζαροι κι ρωτούσαν 

Απαντούσα στην ερώτησή τους με ερώτηση Εσύ τι νομίζεις υπάρχουν; Απαντούσαν κουνώντας το κεφάλι τους αρνητικά.

Απόλαυσαν πραγματικά τις εικόνες με τα μωρά καλικάντζαρους  και τα παιχνίδια τους
Δεν ξεχάσαμε στην αυλή να παίξουμε και το παιχνίδι του καλικάντζαρου (παίζεται όπως και το Λύκε - λύκε είσαι εδώ;)
Τα παιδιά φτιάχνουν έναν κύκλο και στη μέση υπάρχει ο καλικάντζαρος.
ο κύκλος πάντα τραγουδάει Δεν μπορείς δεν μπορείς καλικάντζαρε να βγεις
Ο καλικάντζαρος λέει τις εξής φράσεις:
Δεν μπορώ δεν μπορώ βλέπω φως στον ουρανό
Δεν μπορώ δεν μπορώ βλέπω κάνετε σταυρό (τα παιδιά στον κύκλο κάνουν το σημάδι του Σταυρού)
Δεν μπορώ δεν μπορώ έχετε τον αγιασμό (τα παιδιά στο κύκλο κινούν το ένα χέρι τους πάνω  κάτω και κάνουν πως ραντίζουν τον καλικάντζαρο)
Ήρθε το σκοτάδι και σας κυνηγώ (τα παιδιά τρέχοντας απομακρύνονται για να μην τους πιάσει ο καλικάντζαρος)
Όταν κάποιο παιδί πιαστεί παίρνει τη θέση του καλικάντζαρου και το παιχνίδι συνεχίζεται.

Υποδοχή του μήνα Δεκεμβρίου

Έφτασε ο μήνας που μικροί μεγάλοι περιμένουμε. Αγαπημένος μήνας των παιδιών και βέβαια δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να υποδεχτούμε τον Δεκέμβριο με το παραμύθι της Λότη Πέτροβιτς -Ανδρουτσοπούλου  ΄"Τα παιδιά του χειμώνα".

Αφού τελειώσαμε το παραμύθι στήσαμε το χριστουγεννιάτικό μας δέντρο και αρχίσαμε να το στολίζουμε. Για τον στολισμό όμως χρησιμοποιήσαμε ένα παιχνίδι αριθμών. Σε ένα μπολ βάλαμε καρτέλες διπλωμένες με αριθμούς από το 1 - 5. Κάθε παιδί τραβούσε ένα χαρτάκι. Στη συνέχεια διάβαζε τον αριθμό τον έδειχνε στους φίλους του για να επιβεβαιώσουν και εκείνοι πως ήταν ο αριθμός που διάβασε. Μετά το παιδί έπρεπε να διαλέξει τόσες μπάλες όσες του έλεγε ο αριθμός.

Τα παιδιά περίμεναν με αγωνία να δουν το χαρτί που τράβηξαν γιατί κατάλαβαν ότι, όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός τόσο περισσότερες μπάλες θα κρεμάσει.
Βέβαια όλα αυτά έγιναν με συνοδεία χριστουγεννιάτικων μελωδιών.
Στιγμιότυπα από το σημερινό μας παιχνίδι στο video που ακολουθεί.

Συνέχεια του παιχνιδιού γνωρίζω τους αριθμούς

Σήμερα τα παιδιά ασχολήθηκαν με τους αριθμούς που είχαν ανακαλύψει την προηγουμένη μέρα. Κάθε ομάδα πήρε το πιάτο της και ξεκίνησε να ξεχωρίζει τους αριθμούς σε ομάδες. Στη συνέχεια ζήτησα από τα παιδιά να αναγνωρίσουν τους αριθμούς. Κάποια παιδιά δυσκολεύονταν να αναγνωρίσουν αριθμούς μεγαλύτερους από το 5.
Το παιχνίδι συνεχίστηκε με αριθμούς μέχρι το 5 αφού πρώτα βεβαιώθηκα ότι όλοι ήταν σε θέση να αναγνωρίσουν αυτά τα αριθμητικά σύμβολα.
Το παιχνίδι συνεχίστηκε έχοντας έναν μικρό βαθμό δυσκολίας.Τα παιδιά τώρα έπρεπε να βρουν συγκεκριμένο αριθμό και να τον τοποθετήσουν στο πιάτο. Ο αρχηγός κάθε ομάδας έπρεπε κάθε φορά να ελέγχει και το περιεχόμενο του πιάτου ώστε μπαίνουν μόνο οι αριθμοί που έχουν ζητηθεί.
Αφού μαζεύτηκαν όλες οι κάρτες τα παιδιά έπρεπε να τις ξεχωρίσουν αλλά και να τις τοποθετήσουν σε σειρά όπως αυτά νόμιζαν.
Κάθε ομάδα ξεχώρισε χωρίς καμιά δυσκολία τους αριθμούς. Κατόπιν τους έβαλαν σε σειρά. Σε αυτή τη φάση του παιχνιδιού υπήρχαν κάποιες διαφωνίες σχετικά με το πως θα τοποθετηθούν οι αριθμοί.
Στη συνέχεια διαβάστηκε η σειρά της κάθε ομάδας και στα παιδιά τέθηκε το εξής ερώτημα :Συμφωνείτε με τη σειρά που τοποθέτησαν τους αριθμούς;
Αν είχαν διαφωνία τα παιδιά σηκώνονταν τοποθετούσαν σε άλλη σειρά και αιτιολογούσαν γιατί ενήργησαν έτσι.(Είναι σημαντικό εδώ να υπενθυμίσω ότι δε ζήτησα κάποια συγκεκριμένη σειρά, δηλαδή να ξεκινήσουν από το 0 και να προχωρήσουν μέχρι το 5 ή το αντίστροφο). Όταν όμως ζητήθηκε από κάθε ομάδα να ελέγξει τη σειρά των άλλων ομάδων έθεσαν από μόνα τους το κριτήριο ότι πρέπει να μπουν όπως μετράμε.
Το παιχνίδι συνεχίστηκε με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Τώρα η ομάδα όταν άκουγε τον ήχο του μουσικού οργάνου έπρεπε να σηκωθεί όρθια και να περιμένουν να ακούσουν οι παίκτες το όνομά του αλλά και τον αριθμό που θα έπρεπε να φέρουν.Δε συμμετείχαν  όλοι οι παίκτες της ομάδας.
Όταν τελείωσαν οι κάρτες ζητήθηκε πάλι από τους παίκτες να βάλουν στη σειρά τους αριθμούς. Ο βαθμός δυσκολίας τώρα ήταν πολύ πιο μεγάλος γιατί οι ομάδες δεν είχαν στο πιάτο του όλους τους αριθμούς.
Μπορεί κάποια ομάδα να είχε το 0, το 3, το 4 και το 2. (ή οποιοδήποτε άλλο συνδυασμό μπορείτε να σκεφτείτε. Έλειπαν δηλαδή αριθμοί) Τα παιδιά όμως δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερη δυσκολία. Υπήρχαν βέβαια και αντιρρήσεις. Δεν είναι σωστή η σειρά γιατί λείπουν αριθμοί. Προσπαθήσαμε μετρώντας να δούμε αν ήταν σωστή η σειρά ή απλώς τοποθετήσαμε στα κενά τους αριθμούς που έλειπαν.
Στο παρακάτω βίντεο στιγμιότυπα από το παιχνίδι μας.

Γνωρίζω τους αριθμούς -Παιχνίδι ταχύτητας- κρυμμένοι αριθμοί

Σήμερα χωριστήκαμε σε τέσσερις ομάδες. Κάθε ομάδα είχε το δικό της μουσικό όργανο για να συμμετάσχει στο παιχνίδι. Χρησιμοποιήσαμε μεταλλόφωνο, ντέφι,ταμπουρίνο και πιατίνια.
Κάθε ήχος αντιστοιχούσε σε μια ομάδα.
Όταν άκουγαν τον ήχο τους έπρεπε να σηκωθούν και να αρχίσουν να ψάχνουν στη γωνιά του κουκλόσπιτου και στη γωνιά του οικοδομικού υλικού για να βρουν που είναι οι κάρτες. Κάθε παίκτης μπορεί να κουβαλά μόνο μία κάρτα να την βάζει στο πιάτο του και να επιστρέφει για την επόμενη.
Στο τέλος οι ομάδες παρουσίαζαν στις υπόλοιπες τους αριθμούς που είχαν μαζέψει. Το παιχνίδι δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουν τα αριθμητικά σύμβολα από το 0 - 9.
Το παιχνίδι μπορεί να παιχθεί και με παραλλαγές.
Ζητάω από κάθε ομάδα να φέρει συγκεκριμένους αριθμούς με ταχύτητα.
Μπορεί κάθε παίκτης να παρουσιάζει στις υπόλοιπες ομάδες το σύμβολο του αριθμού που κρατά.
Στιγμιότυπα από το παιχνίδι στις παρακάτω εικόνες

Απίστευτη ταχύτητα των παικτών όταν άρχισε το παιχνίδι. Όλες οι ομάδες συμμετείχαν ενεργά είτε ήταν εμπλεκόμενες στο παιχνίδι είτε απλά περίμεναν να έρθει η σειρά τους.Αυτοί που περίμεναν να έρθει η σειρά τους παρακινούσαν κι επιβράβευαν κάθε παίκτη της ομάδας που έπαιζε.
Όταν το παιχνίδι ξεκίνησε τους θύμισε ένα άλλο που είχαμε παίξει με τα επίπεδα σχήματα.

Χώρος και γεωμετρία

Αφού έχουμε μελετήσει τα σχήματα ορθογώνιο τρίγωνο, τετράγωνο, παραλληλόγραμμο, ορθογώνιο και κύκλο σε προηγούμενα μαθήματα παίξαμε ένα παιχνίδι. Τα παιδιά έχουν στη διάθεσή τους  1 κόκκινο κύκλο, 2 ορθογώνια τρίγωνα ένα μπλε κι ένα κίτρινο, ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο  κι ένα πράσινο τετράγωνο.
Τα ίδια ακριβώς σχήματα έχει και η Νηπιαγωγός η οποία και συμμετέχει ενεργά στο παιχνίδι. Αν βέβαια αναρωτιέστε γιατί τα σχήματα έχουν και χρώματα, ο λόγος είναι πολύ απλός. Πρέπει να κατορθώσουν όλα τα παιδιά να φθάσουν τη δραστηριότητα μέχρι το τέλος. αν λοιπόν στην πορεία διαπιστώσουμε ότι κάποιο παιδί δεν αναγνωρίζει τα σχήματα, η Νηπιαγωγός θα χρησιμοποιήσει και το χρώμα του σχήματος για να βοηθήσει το παιδί χωρίς να νιώσει ότι δεν μπορεί να ολοκληρώσει τη διαδικασία.
Τα παιδιά παίκτες δεν μπορούν να δουν αυτό το οποίο κατασκευάζει η Νηπιαγωγός. Επίσης δεν μπορούν να δουν την κατασκευή του φίλου τους.
Η Νηπιαγωγός ξεκινά το παιχνίδι λέγοντας:
Παίρνω το τετράγωνο ( ή οποιοδήποτε άλλο γεωμετρικό σχήμα). Στη μία πλευρά του τετραγώνου τοποθετώ το κίτρινο τρίγωνο. Περιμένει μέχρι τα παιδιά να τοποθετήσουν τα σχήματα. Συνεχίζει μέχρι να τοποθετήσουν όλα τα σχήματα. στο τέλος ελέγχουν αν έφτιαξαν το ίδιο σχήμα με της Νηπιαγωγού.
Με την επόμενη δυάδα οι εντολές είναι διαφορετικές.
Αν θέλουμε να αυξήσουμε βαθμό δυσκολίες μπορούμε να προτρέψουμε τα παιδιά να χρησιμοποιήσουν τα δύο ορθογώνια τρίγωνα έτσι ώστε να συνθέσουν ένα τετράγωνο ή ένα μεγαλύτερο τρίγωνο, ή να συνδυάσουν το τετράγωνο και το ορθογώνιο για να συνθέσουν ένα μεγαλύτερο ορθογώνιο.
Επίσης στο παιχνίδι λέξεις σχετικά με τη θέση των σχημάτων, ανάμεσα, κάτω από, πάνω από, δεξιά αριστερά, κοντά μακριά, κλπ.
Σήμερα το παιχνίδι ου έδωσε τη δυνατότητα να διαπιστώσω αν τα παιδιά έχουν κατανοήσει ποιο είναι το κάθε γεωμετρικό σχήμα, αν μπορούν να τοποθετήσουν το σχήμα στη σωστή θέση, αν μπορούν να συνθέσουν κάποιο άλλο σχήμα χρησιμοποιώντας τα δύο τρίγωνα αλλά και αν μπορούν να ελέγξουν τελειώνοντας αν έφτιαξαν το ίδιο σχήμα με εμάς.
Μπράβο στα παιδιά μας για την προσπάθειά τους ,για την ησυχία που επικρατούσε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, την παρατηρητικότητα όλων κατά τον έλεγχο της κατασκευής αλλά και για την προσπάθεια που κατέβαλλαν.

Δημοκρατία - Δικτατορία

Με αφορμή τις έννοιες δημοκρατία- δικτατορία που αναφέραμε τις προηγούμενες μέρες με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνίου αποφασίσαμε να κάνουμε εκλογές στο νηπιαγωγείο μας, για να ψηφίσουμε και να βγάλουμε έναν αρχηγό - πρόεδρο στην τάξη μας.
Με κλήρωση επιλέξαμε 2 παιδιά τα οποία θα είναι η εφορευτική επιτροπή . Το ένα από τα 2 παιδιά γράφει τα ονόματα των παιδιών που έρχονται να ψηφίσουν και το άλλο δίνει τα ψηφοδέλτια και ανοίγει την κάλπη. Το ψηφοδέλτιο είναι μαι λευκή σελίδα στην οποία θα γράψουν το όνομα του παιδιού που θέλουν να ψηφίσουν.
Χρησιμοποιώντας ένα πανί απομονώσαμε μία γωνιά του σχολείου. Εκεί τοποθετήσαμε ένα τραπέζι που πάνω του υπάρχει ένας κατάλογος με τα ονόματα των παιδιών και τη φωτογραφία του κάθε παιδιού δίπλα στο όνομα ώστε να μπορούν να γράψουν το όνομα του παιδιού.
Στη συνέχεια διπλώνουν το χαρτί - ψηφοδέλτιο και το ρίχνουν μέσα στην κάλπη. Με το τέλος της διαδικασίας καθίσαμε στην παρεούλα για να αποτυπώσουμε στον πίνακα τα αποτελέσματα των εκλογών. Για την αποτύπωση των αποτελεσμάτων ΄χρησιμοποιήσαμε πίνακα μονής εισόδου.Καταγράψαμε τα ονόματα των παιδιών  δίπλα τοποθετούσαν ένα σταυρό στο αντίστοιχο όνομα.
Αφού τελείωσε η καταμέτρηση, επεξεργαστήκαμε τις πληροφορίες του πίνακα αποτύπωσης.
Ποιος έχει τις περισσότερους ψήφους;
Ποιος τους λιγότερους;
Πόσους ψήφους πήρε το κάθε παιδί;
Μετά την επεξεργασία των πληροφοριών καταλήξαμε στο εξής συμπέρασμα.
Τέσσερα παιδιά ισοψήφισαν και γι αυτό θα επαναλάβουμε την ψηφοφορία αλλά στην επανάληψη θα πάρουν μέρος μόνο τα παιδιά που ισοψήφισαν.
Στο video που ακολουθεί θα παρακολουθήσετε στιγμιότυπα από τη διαδικασία της ψηφοφορίας.

Παιχνίδι της καθημερινής μας ρουτίνας.

Προσπαθώντας να ενισχύσουμε τον εγγραμματιμό των νηπίων αλλάζοντας καθημερινά το παιχνίδι με τις καρτέλες των ονομάτων.

Πριν αρχίσουμε να εκτελούμε σήμερα τη ρουτίνα μας γράψαμε με τα παιδιά μία λέξη από το χθεσινό μας θέμα. Βλέπετε στον πίνακα τη λέξη ελιές με κεφαλαία και μικρά. Προσπαθούμε λέγοντας ένα ένα τα γράμματα τα παιδιά να αποτυπώσουν τις φωνές.

Στο βίντεο που ακολουθεί τα παιδιά θυμούνται τις φωνές των γραμμάτων και ανάλογα με το γράμμα που σηκώνει ο υπεύθυνος σηκώνουν και το χέρι τους δείχνουν που υπάρχει στην καρτέλα και στη συνέχεια ψάχνουν στον πίνακα αναφοράς να βρουν ποιο παιδί είναι.

Από την ελιά στο λάδι 1ο μέρος

Σήμερα φθάνοντας στην αυλή του Νηπιαγωγείου παρατηρήσαμε πως ο γείτονας που είχε ραβδίσει τις ελιές του είχε γεμίσει την αυλή μας με ελιές. Τέλειο ερέθισμα για να ξεκινήσουμε το συγκεκριμένο θέμα.
Τα παιδιά ξεκίνησαν να μαζεύουν ελιές.

Τα παιδιά πηγαινοέρχονταν για να μαζέψουν τις ελιές και μάζεψαν περίπου 2 μεγάλα πιάτα.Ήταν πολύ πολύ ενθουσιασμένα και κάποια έλεγαν στους φίλους τους ότι πήγαν το Σαββατοκύριακο και μάζεψαν με τους γονείς τους.

Όταν επιστρέψαμε στην τάξη τα παιδιά άρχισαν να συγκρίνουν τις ελιές.

Αυτές είναι μεγάλες - αυτές μικρές

Διαφέρουν στο χρώμα αυτές είναι πράσινες αυτές είναι μαύρες.

Κυρία οι ελιές μπορεί να διαφέρουν και στη γεύση; 

Πριν προλάβω όμως να απαντήσω με μία ερώτηση τα παιδιά είχαν καλύψει την απορία του μικρού μαθητή.

Μετά μελέτησαν το σχήμα τους κι είπαν ότι μοιάζει με αυγό. Κάποιοι είπαν πως μοιάζει με κύκλο. Κάποιο άλλοι πως μοιάζει με οβάλ. Τους ήταν δύσκολο να αποφασίσουν και γι αυτό τοποθέτησαν μία μεγάλη ελιά στα ανάλογα σχήματα από τον πίνακα αναφοράς και αποφάσισαν πως τελικά ήταν οβάλ. (Πρότεινα στα παιδιά να χρησιμοποιούμε την ελληνική λέξη έλλειψη κι όχι οβάλ)

Θέλοντας τώρα να ανακαλύψω τις γνώσεις σχετικά με το μάζεμα της ελιάς άρχισα τις ερωτήσεις.

Παιδιά αν τώρα αποφασίζαμε να πάμε να μαζέψουμε ελιές τι εργαλεία νομίζετε ότι  θα χρειαζόμασταν να πάρουμε μαζί μας;.

Ο μπαμπάς μου κυρία έχει κάτι που μοιάζει με κουτί αναψυκτικού κι επάνω έχει χοντρές τρίχες και με αυτό ρίχνει τις ελιές από το δέντρο.

Δηλαδή; Να αυτό γυρίζει γύρω γύρω και τις χτυπά κι αυτές πέφτουν.

Ο παππούς μου κυρία που έχει πολλές ελιές έχει ένα άλλο εργαλείο που το τραβά με ένα σκοινί και τινάζει τα κλαδιά και πέφτουν κάτω.

Η μαμά μου κυρία παίρνει μαζί της και μια τσουγκράνα και κρατάει τα κλαδιά της ελιάς και τα χτενίζει και πέφτουν οι ελιές.

Χρειαζόμαστε και μια σκάλα για να φτάνουμε τις ελιές που είναι ψηλά.

Θα πάρουμε μαζί και το σάκο μας. Δεν τον λένε σάκο αλλά τσουβάλι για να βάλουμε μέσα τις ελιές.

Εμείς παίρνουμε κι ένα καλάθι μαζί μας και μέσα έχουμε βάλει πανιά, το αδειάζουμε και μετά βάζουμε τις ελιές.

- Τί πανιά είναι αυτά;

Τα στρώνουμε κάτω από το δέντρο. Εκεί πέφτουν οι ελιές.

Μετά ο μπαμπάς μου τις μαζεύει με το φτυάρι και τις βάζει στα τσουβάλια.

Παιδιά έχει τύχει να παρατηρήσετε αν όπως μαζεύουν τις ελιές τις δοκιμάζουν;

Δεν τις τρώνε γιατί είναι βρώμικες.

Δηλαδή αν στείλουμε ένα παιδί να πλύνει τις ελιές θα τις τρώγαμε;

Ναι κυρία και είναι και πολύ νόστιμες.Στείλαμε κάποιο παιδί και έπλυνε μια πολύ μεγάλη ελιά.

Την κόψαμε και παρατηρήσαμε πως είναι μέσα και δοκιμάσαμε και το ζουμί της. Τα παιδιά είπαν πως ήταν ξινό. Ξινό όπως το λεμόνι; Όχι κυρία είναι πικρό.

Παιδιά αύριο θα συζητήσουμε για τη χρησιμότητα της ελιάς, δηλαδή γιατί τις μαζεύουμε; Είναι χρήσιμες;

Νέα ανάρτηση στη σελίδα των εικαστικών.

Φιλαναγνωσία

Όπως είπαμε κι εχθές σήμερα θα φτιάξουμε το συμβόλαιο για να το πάρουμε σπίτια μας και να το υπογράψουν οι γονείς μας κι εμείς. Θα θέλατε όμως να μου θυμίσετε τι είναι το συμβόλαιο;
Κυρία είναι κάτι πολύ βαρετό και με αυτό ασχολούνται οι πολιτικοί
Είναι μια συμφωνία που τη γράφουμε σε ένα χαρτί.
Χρησιμοποιώντας τον υπολογιστή φτιάξαμε το συμβόλαιο και το εκτυπώσαμε.
Έτοιμο λοιπόν το συμβόλαιο μας αλλά πόσα θα χρειαστούμε;
Τα παιδιά άρχισαν να λένε αριθμούς 3, 30 ,100 χιλιάδες κ.λ.π
Κάποιο παιδάκι βλέπω πως αρχίζει να μετράει το πόσα παιδιά είμαστε στην τάξη και λέει 21.
Συμφωνούν και τα υπόλοιπα.
Γιατί να θέλουμε 21 κι όχι 30 που πρότεινες  πριν λίγο;
Μα τα μέτρησα και είδα πως όλοι μαζί είμαστε 21.
Τι λες μετράμε καλύτερα από τους πίνακες αναφοράς με τις φωτογραφίες μας;
Όταν μέτρησαν είδαν πως είχαν ξεχάσει το παιδάκι που έλειπε.
Πώς όμως θα μπορέσω να τυπώσω 22 συμβόλαια;
Κυρία να τα γράψουμε εμείς. Εμείς δεν μπορούμε να γράψουμε τόσα πολλά, απαντά ένα άλλο.
Μπορούμε όμως να γράψουμε το όνομά μας.
Να τα γράψει η κυρία με ξυλομπογιές για να είναι και όμορφα.
Κυρία θα τα γράψεις κοιτώντας με. Βρε παιδιά πάρα πολύ δουλειά θα πιαστεί το χέρι μου και όταν πάω στο σπίτι μου δεν θα μπορώ να κάνω καμιά δουλειά.
Τότε να χρησιμοποιήσουμε στον υπολογιστή.
Θέλοντας να γνωρίσουν τα παιδιά και τα άλλα μηχανήματα τους εξήγησα πως ο εκτυπωτής  δεν έχει μελάνι και πως δεν έχω μελάνι στο σχολείο.
Τα παιδιά για να λύσουν το πρόβλημα πρότειναν: να φέρουμε μελάνια από το σπίτι, να πάω εγώ να αγοράσω και πριν προλάβω να απαντήσω κάποιο είπε μπορεί η κυρία να μην έχει χρήματα.
Τότε τους πρότεινα να χρησιμοποιήσουμε  το φωτοτυπικό . Πώς όμως θα γράψω τον αριθμό 22; Κυρία θα γράψεις 2 φορές το 2. Όταν βγήκαν οι φωτοτυπίες τα παιδιά πρότειναν να τις μετρήσουμε για να σιγουρευτούν ότι είναι 22.
Στη συνέχεια συζητήσαμε για τα θέματα που θέλουν να μιλούν τα παραμύθια που θα έχει η βιβλιοθήκη μας. Πρότειναν παραμύθια με ζώα, νεράιδες , πριγκίπισσες , super ήρωες, κ.λπ

Παιχνίδι που σχετίζεται με τη ρουτίνα

Νέα ανάρτηση στη σελίδα των εικαστικών

Η καθημερινή ρουτίνα στο Νηπιαγωγείο και συγκεκριμένα αυτή που έχει σχέση με τις καρτέλες τους αλλάζει καθημερινά κι εμπλουτίζεται.
Σήμερα τα παιδιά έπρεπε όχι μόνο να βρουν το φίλο που τους ζητήθηκε αλλά και να γράψουν στον πίνακα μαρκαδόρου το αρχικό γράμμα του φίλου τους και κατόπιν όλοι μαζί να διαβάσουμε τη φωνή του.

 

Τους δίδεται η ευκαιρία και να γράψουν το γράμμα αλλά και να επαναλάβουν τη φωνή του.

(Αν δεν σας εμφανίζει τα video χρησιμοποιείστε άλλο διακομιστή π.χ internret explorer)

                                 

Δανειστική βιβλιοθήκη - Φιλαναγνωσία

«Η βιβλιοθήκη ήταν ο κόσμος κλεισμένος σε έναν καθρέφτη .Είχε την απέραντη πυκνότητα ,την ποικιλία και το απρόοπτο του κόσμου» λέει ο Ζαν Πολ Σαρτρ 

Με τα βιβλία ταξιδεύω σε ολόκληρο τον κόσμο γι' αυτό τ' αγαπώ.Μπορώ να κάνω απίθανα πράγματα με τη φαντασία μου διαβάζοντας ένα βιβλίο. Πώς όμως θα πείσω το παιδί μου αλλά και το κάθε παιδί για τη χρησιμότητα και την αναγκαιότητα του βιβλίου;
Σημαντικός ρόλο παίζουν οι γονείς. Αν τα παιδιά δε βλέπουν τους γονείς να διαβάζουν ένα βιβλίο για ευχαρίστηση πώς αυτά θα πειστούν; Διαβάζω ένα λογοτεχνικό βιβλίο όχι για να μάθω αλλά για να ψυχαγωγηθώ, να επικοινωνήσω  με την τέχνη, να γνωρίσω έμμεσα πολιτισμούς συνήθειες, συμπεριφορές, χαρακτήρες.
Η συναρπαστική επαφή με το βιβλίο πρέπει να αρχίζει από μικρές ηλικίες. Τα παραμύθια επιβάλλεται να διαβάζονται για να καλλιεργούν καλούς ακροατές, γιατί ο μελλοντικός αναγνώστης πρέπει να είναι και καλός ακροατής, αφού είναι δύο έννοιες με αμφίδρομη σχέση και επιρροή.
Η μαγεία του παραμυθιού έγκειται στο γεγονός ότι, αν και η πλοκή τους είναι απλή και λιτή έχουν την ικανότητα,  να μαγεύουν αλλά και να διδάσκουν πολλά τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά. Στα παραμύθια συναντάμε κακούς βασιλιάδες, βασίλισσες, μητριές, ήρωες, ηρωίδες, ξωτικά, νεράιδες, που όλοι ζουν στο χώρο της φαντασίας. Τα παραμύθια έχουν πάντα ευτυχισμένο τέλος και δεν είναι ρεαλιστικά, αντιθέτως συμβαίνουν στο χώρο της φαντασίας και το υπερφυσικό είναι το κύριο συστατικό τους.
Το κυριότερο βέβαια χαρακτηριστικό του παραμυθιού είναι το ευτυχισμένο τέλος, το πνεύμα της αισιοδοξίας και της επιτυχίας, το οποίο προβάλλεται στο παραμύθι, κάνοντας γνωστό από την αρχή ότι το καλό θα νικήσει, Οτιδήποτε και αν συμβεί, όποιες επικίνδυνες και απειλητικές δυνάμεις και αν παρουσιαστούν, υπάρχουν άλλες δυνάμεις που μπορούν να δώσουν βοήθεια, αν τους ζητηθεί. Ο ήρωας ή η ηρωίδα στο τέλος, θα συναντηθούν, θα παντρευτούν ή θα ζήσουν ευτυχισμένοι.
 Ουσιαστικά το παραμύθι επιτρέπει στον αναγνώστη να ταυτιστεί με ΄΄αρχέτυπες΄΄ καταστάσεις και εμπειρίες, όπως η σύγκρουση καλού και κακού, η  διαφορά μεταξύ θάρρους και δειλίας και η χρησιμοποίησης εξυπνάδας σαν όπλο ενάντια στη δύναμη. Αυτή η ταύτιση και η συμμετοχή βοηθούν στην εξαφάνιση αισθημάτων απομόνωσης και μοναξιάς, στα οποία οι άνθρωποι είναι τόσο ευάλωτοι, κάνοντας τους να αισθάνονται μέρη ενός μεγάλου συνόλου. Το ευτυχισμένο τέλος στην ιστορία δίνει στον αναγνώστη το ευχάριστο συναίσθημα ότι αυτό το σύνολο είναι ευτυχισμένο ( Cooper, 1998 ).
 Παράλληλα η ταύτισή μας με τους ήρωες, μας επιτρέπει να αναγνωρίσουμε, να μάθουμε και να δοκιμάσουμε τρόπους επίλυσης αυτών των εσωτερικών συγκρούσεων και εκεί ακριβώς βρίσκεται η μεγάλης σημασίας εκπαιδευτική και διδακτική αξία του παραμυθιού.
«Αν θέλετε τα παιδιά σας να είναι έξυπνα, διαβάστε τους παραμύθια. Αν θέλετε να είναι ακόμη πιο έξυπνα διαβάστε τους ακόμη πιο πολλά.» είχε πει κάποτε ο Α.Αϊνστάιν 
Για όλους αυτούς τους λόγους αποφασίσαμε με τα παιδιά να δημιουργήσουμε δανειστική βιβλιοθήκη.
Παιδιά τι νομίζετε πώς είναι η βιβλιοθήκη;
Είναι ράφια με πολλά βιβλία
Ένα κτίριο με πολλούς ορόφους που μέσα έχει βιβλία και ασανσέρ για να πηγαίνεις από τον έναν όροφο στον άλλον.
Χώρος που μπορείς να διαβάσεις και να πάρεις βιβλία.
Πώς μπορείς να πάρεις βιβλία;
Έχεις μία κάρτα που γράφει το όνομά σου, το επίθετό σου και το τηλέφωνό σου. Δίνεις την κάρτα σου και παίρνεις το βιβλίο που θέλεις.
Το κρατάς για πάντα το βιβλίο;
Όχι κοιμάσαι, ξυπνάς και ξανακοιμάσαι και μετά το πας πίσω.
Δηλαδή μπορείς να το κρατήσεις για δυο μέρες και μετά το επιστρέφεις;
Ναι.
Τι θα συμβεί αν το βιβλίο που επιστρέψεις έχει καταστραφεί;
Ο κύριος φωνάζει και λέει κάτι.
Θα θέλατε κι εσείς να μπορείτε να δανειστείτε βιβλία και να τα διαβάζετε με τους γονείς σας στο σπίτι;
Όλα τα παιδιά συμφώνησαν.
Τι νομίζετε πως πρέπει να προσέχουμε όταν δανειζόμαστε ένα βιβλίο;
Πρέπει να το διαβάζουμε μαζί με τους γονείς μας.
Να είναι καθαρό το τραπέζι που το διαβάζουμε.
Μπορώ να το διαβάσω και στον καναπέ.
Πρέπει να μην το μουτζουρώνω.
Να μην το σκίζω ούτε και να το πετώ.
Να μην το δίνω στα μικρότερα αδέρφια μου.
Ωραία παιδιά, μου αρέσουν πολύ οι ιδέες σας. Αν όμως κάποιο παιδί επιστρέψει το βιβλίο που δανείστηκε και είναι σκισμένο ή μουτζουρωμένο ή έχει πάνω του φαγητά τότε εγώ θα πρέπει να φωνάξω όπως ο κύριος στη βιβλιοθήκη; ( Τα παιδιά προβληματίστηκαν για αρκετή ώρα)
Κυρία έχω μια ιδέα: θα πρέπει να το αντικαταστήσουμε με ένα άλλο βιβλίο.
Δηλαδή; 
Να φέρω ένα καινούριο.
Αν δηλαδή δανειστείς το "Ασημένιο φτερό" και το καταστρέψεις θα μου φέρεις ένα άλλο καινούριο αλλά διαφορετικό;
Όχι το ίδιο αλλά καινούριο.
Αποφασίσαμε ότι για να δανειστούμε βιβλία πρέπει να έχουμε μία κάρτα με τη φωτογραφία μας το όνομά μας το επίθετό μας και το τηλέφωνό μας.
Με τη βοήθεια του υπολογιστή φτιάξαμε τις κάρτες. Τραβήξαμε φωτογραφίες και τέλος τα παιδιά συμπλήρωσαν το όνομά τους.

 

Τα παιδιά χρησιμοποιούν τις ατομικές τους καρτέλες και προσπαθούν να γράψουν το όνομά τους.
Κάποια επέλεξαν να γράψουν μόνο το αρχικό από το όνομά τους και από το επίθετό τους. Άλλα χρησιμοποίησαν ανακατεμένα τα γράμματα , άλλα έφτιαξαν ένα σύμβολο στη θέση του ονόματός τους.
Τακτοποιήσαμε τις καρτέλες σε ένα κουτί και συνεχίσαμε για να φτιάξουμε το συμβόλαιο που θα έπρεπε να πάνε τα παιδιά στους γονείς τους και εκείνοι να το υπογράψουν.
Κυρία τί είναι συμβόλαιο;
Μήπως κάποια από τα παιδιά μπορεί να βοηθήσει να λύσουμε την απορία του φίλου μας;
Λοιπόν παιδιά συμβόλαιο είναι η συμφωνία που θα κάνουμε με τους γονείς αλλά και με εσάς σχετικά με τους κανόνες όλους που έχετε προτείνει μέχρι τώρα. Θα τα γράψουμε σε ένα χαρτί και θα πρέπει να υπογράψουμε.
Τότε κυρία να συμπληρώσουμε κι έναν άλλον κανόνα ότι θα μπορούμε να δανειζόμαστε μόνο αν έχουμε την κάρτα μας.
Αύριο λοιπόν παιδιά θα χτίσουμε το συμβόλαιο μας και θα πρέπει να το υπογράψουμε όλοι μας.

Παιχνίδι με τα γεωμετρικά σχήματα

Ένα παιχνίδι που σήμερα ενθουσίασε τα παιδιά γιατί ήταν γεμάτο κίνηση αλλά και μου πρόσφερε την ευκαιρία να αξιολογήσω, αν έχουν εμπεδώσει τα σχήματα. Το παιχνίδι αυτό με έκανε να νιώσω πολύ περήφανη για τα παιδιά μας. Περήφανη γιατί αν και ανταγωνιστικό παιχνίδι ομάδων δε λειτούργησε ως ανταγωνιστικό. Τα παιδιά παρακολουθούσαν και τις υπόλοιπες ομάδες τις επιβράβευαν αλλά και παρακινούσαν τους παίκτες της αντίπαλης ομάδας να σηκωθούν για να παίξουν με την ομάδα τους.

Βλέποντας το καλάθι τους να γεμίζει άρχισαν να παρατηρούν ότι κάποια σχήματα δεν έπρεπε να είναι στο καλάθι τους. Μόνα τους σκέφτηκαν πως όταν αρχίσει η μουσική και ακούσουν και το όνομα της ομάδας τους μπορούν να το αφήσουν μαζί με τα υπόλοιπα σχήματα και να συνεχίσουν.

Δεν υπάρχει νομίζω μεγαλύτερη ικανοποίηση για κάθε Νηπιαγωγό από το να βλέπει τα ματάκια των παιδιών να αστραποβολούν από ευτυχία γιατί συμμετέχουν ενεργά σε ένα παιχνίδι .

Σκακιέρα επιδαπέδια

Επειδή όπως λένε μία εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις παρακολουθήστε το video.

Καθημερινή ρουτίνα

Καθημερινή μας ασχολία να βρούμε τα ονόματα των φίλων μας και να τα διαβάσουμε με τη βοήθεια του πίνακα αναφοράς. Το παιδάκι κρατώντας μία καρτέλα στο χέρι τους εντοπίζει πρώτα να είναι αγόρι ή κορίτσι και αιτιολογεί γιατί. (Κοιτούν την κατάληξη διαπίστωσαν μόνα τους ότι όλα τα αγόρια τελειώνουν σε σίγμα τελικό.)
Στη συνέχεια αν είναι προνήπιο το βοηθάμε , αν χρειάζεται, λέγοντας να ψάξει στα καινούρια ή στα παλιά παιδιά. Κατόπιν ελέγχει και προσπαθεί να ταυτοποιήσει τα αρχικά του ονόματος και του επιθέτου.
Το ίδιο ακριβώς θα κάνουμε με τον καιρό και τη μέρα.αλλά και με τα υπόλοιπα καθήκοντα.
Οι καρτέλες των παιδιών που περισσεύουν, γιατί λείπουν, μας δίνει την αφορμή να δουλέψουμε τις φωνές των αρχικών γραμμάτων και να βρούμε το παιδί που λέει η καρτέλα.
Αυτή η καθημερινή επανάληψη, γι΄αυτό ακριβώς και τη δραστηριότητα την ονομάζουμε ρουτίνα, είναι που θα δώσει στα παιδιά την ευκαιρία να αποτυπώσουν τις φωνές των γραμμάτων και θα τα ωθήσει να προσπαθήσουν να διαβάσουν.
Τα παιδιά πλέον δε δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν το όνομά τους αλλά και τα άλλα ονόματα.

Νέα ανάρτηση στη σελίδα της μουσικής.

Γεωμετρικά σχήματα

Παρουσίασα στα παιδιά την κασετίνα με τα γεωμετρικά σχήματα, αλλά επιλέχθηκαν από αυτήν μόνο το τρίγωνο, το τετράγωνο, ο κύκλος και το ορθογώνιο.
- Τί νομίζετε ότι είναι αυτά που βλέπουμε;
- Σχήματα.
- Είναι όλα ίδια;
- Όχι είναι διαφορετικά.
- Θα μπορούσατε να μου πείτε πώς μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε ή πώς μπορώ να ζητήσω από κάποιο παιδί να μου φέρει ένα από αυτά τα σχήματα;
- Έχουν ονόματα λέει κάποιο παιδί.
- Και ποια νομίζετε ότι είναι τα ονόματά τους;
- Αρχίζω να παρουσιάζω ένα ένα σχήμα στα παιδιά κι εκείνα λένε, ΚΥΚΛΟΣ.
- Πολύ ωραία. Αν τώρα σας ρωτούσα ποια πράγματα που έχουμε εδώ ή στο σπίτι μας έχουν το ίδιο σχήμα με τον κύκλο θα μπορούσατε να μου πείτε κάποια;
Ο ήλιος, το πορτοκάλι, το ρόδι, το ποτήρι το πάνω μέρος του έχει το σχήμα του κύκλου, το καπάκι του μπουκαλιού είναι κύκλος, το κεφάλι μας, η μπάλα, το μπουκάλι στο κάτω μέρος είναι κύκλος. Το κάθε παιδί έχει κάτι να προτείνει. Οι απαντήσεις τους όμως οι περισσότερες έχουν σχέση με τα γεωμετρικά στερεά( σφαίρα κι όχι κύκλος). Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τον κύκλο ως πράγμα με τρεις διαστάσεις βάθος ύψος πλάτος. ( Κάποια άλλη στιγμή θα παρατηρήσουμε όλα τα γεωμετρικά στερεά)
- Σηκώνω το τρίγωνο και τα παιδιά λένε το όνομά του.
- Αν σας ρωτούσα ποιος αριθμός σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τη λέξη τρίγωνο τί θα προτείνατε;
- Το τρία;
- Γιατί άραγε μας έρχεται στο νου το τρία;
- Γιατί έχει τρεις γωνίες.
- Μπορούμε να δούμε αν έχει και κάποια άλλα πράγματα και είναι τρία;
- Έχει τρεις πλευρές.
Το σχολείο μας διαθέτει  γεωπλάνα , που κατασκευάστηκαν από τις Νηπιαγωγούς τη χρονιά που το σχολείο μας ορίστηκε πιλοτικό από το ΙΕΠ, τα οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποιήσαμε για να ελέγξουμε αν το παιδί αντιλαμβάνεται το τρίγωνο αλλά και δίνεται και η δυνατότητα στο ίδιο το παιδί να ελέγχει το σχήμα που φτιάχνει ανά πάσα στιγμή.

Την ίδια ακριβώς διαδικασία ακολουθήσαμε για το τετράγωνο και για το ορθογώνιο.
Τα παιδιά είπαν πως έχει τέσσερις πλευρές και τέσσερις γωνίες.

Το παιδί τοποθετεί το λάστιχο και στη συνέχεια του δίνει το σχήμα που του έχει ζητηθεί να αποτυπώσει.

Τα παιδιά αναρωτήθηκαν για τις διαφορές τετραγώνου και ορθογωνίου. Παρατηρώντας το γεωπλάνο κατάλαβαν ότι το ορθογώνιο είναι πιο μακρύ ενώ το τετράγωνο πιο κοντό. Για να επαληθεύσουμε χρησιμοποιήσαμε σπάγγο και μετρήσαμε τις πλευρές του τετραγώνου και του ορθογωνίου. Διαπίστωσαν ότι το τετράγωνο σε όποια πλευρά και να βάζαμε την κλωστή δεν περίσσευε ενώ στο ορθογώνιο κάποιες πλευρές είναι πιο μακριές. Έτσι κατέληξαν στο συμπέρασμα πως το τετράγωνο έχει 4 ίδιες πλευρές ενώ στο ορθογώνιο δε συμβαίνει αυτό.

Στο τέλος της δραστηριότητας τα παιδιά θαύμασαν τον πίνακα που είχαν σχηματίσει τοποθετώντας ο καθένας το δικό του σχήμα. Είχαμε έναν πίνακα φτιαγμένο από τρίγωνα, έναν από τετράγωνα κι έναν από ορθογώνια.  

Το βιβλίο του Νοέμβρη

Αφορμή στάθηκε για τη δημιουργία του πολύ όμορφου βιβλίου από τα παιδιά το παραμύθι της Λότις Πέτροβιτς Ανδριτσοπούλου "Τα παιδιά του φθινοπώρου".
Αφού διάβασα το παραμύθι στα παιδιά προσπαθώντας όμως να το διηγηθώ με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να δημιουργήσουν εικόνες στο μυαλό τους αλλά και να κρατήσω το ενδιαφέρον τους ζωντανό αρχίσαμε να συζητάμε, για τους ήρωες του παραμυθιού, τα  συναισθήματα που μας δημιούργησε η ιστορία, την αναδιήγηση της ιστορίας από τα παιδιά (απαντούσαν σε ερωτήσεις της νηπιαγωγού). Πολύ σημαντικό να μην δείχνουμε τις εικόνες στα παιδιά όταν θέλουμε τα παιδιά να εικονογραφήσουν ένα παραμύθι αλλά και για να μπορούν να δημιουργήσουν τις δικές του εικόνες στο μυαλό ακούγοντας το παραμύθι.
Κάτι που θεωρώ σημαντικό πολύ όταν θέλουμε να δημιουργήσουμε το δικό μας βιβλίο είναι να μελετάμε τα χαρακτηριστικά ενός βιβλίου. Να βλέπουμε το εξώφυλλο και τις πληροφορίες που μας δίνει μέσα από τις εικόνες και τα γράμματα που υπάρχουν σε αυτό. Να βλέπουμε μέσα στις σελίδες τι άλλο υπάρχει εκτός από γράμματα και εικόνες. Τα παιδιά παρατήρησαν πως στο τέλος κάθε σελίδας υπάρχει ένας αριθμός που μας δείχνει σε ποια σελίδα είμαστε κάθε φορά. Έτσι απαρίθμησαν τις σελίδες και βρήκαν ότι το δικό τους παραμύθι έχει 11 σελίδες.
Σας παρουσιάζουμε το παραμύθι μέσα από ένα μικρό βιντεάκι. Το κείμενο που υπάρχει αποτυπωμένο στις εικόνες είναι το κείμενο που πρότειναν τα παιδιά όταν έβαλαν τις ζωγραφιές τους στη σειρά.

Επανάληψη των γραμμάτων

Η νέα μας αφίσα με το γράμμα Ε

Τα παιδιά αμέσως αναγνώρισαν ότι είναι ένας χάρτης που δείχνει μία χώρα την Ελλάδα.

Περιγράψαμε στον πίνακα πως γράφουμε το γράμμα Ε. 

Μετά ψηλαφίσαμε το γράμμα από τα αφρώδη γράμματα.

Τα παιδιά αμέσως θυμήθηκαν πως η Ειρήνη ξεκινά με το Ε. Αυτό στάθηκε και η αφορμή να ψάξουμε 

 στους πίνακες αναφοράς με τα ονόματα των παιδιών να βρούμε το γράμμα Ε και το μικρό και το μεγάλο.

Φωνάξαμε τη φωνή του.

Στη συνέχεια θυμηθήκαμε όλα τα γράμματα που έχουμε μάθει και τα γράψαμε στον πίνακα μαρκαδόρου.Τα παιδιά βέβαια προτιμούν τα κεφαλαία γράμματα μιας και χρησιμοποιούν μόνο ευθείες γραμμές για να τα αποτυπώσουν..

Νέα ανάρτηση στη σελίδα της φυσικής αγωγής.

Πόλεμος ή ειρήνη

Επεξεργαστήκαμε κάποιους πίνακες ζωγραφικής. Ζήτησα από τα παιδιά να παρατηρήσουν το θέμα τα χρώματα αλλά και να μας περιγράψουν και τα συναισθήματα που μας προξενούν.

Η κραυγή του Μουνκ

  

Κάποιο παιδάκι παίρνοντας τη φωτογραφία στα χέρια του έριξε μια κλεφτή ματιά και πολύ γρήγορα την έδωσε στο διπλανό του.
Στην παρατήρηση μου πως και τελείωσε έτσι γρήγορα εκείνο απάντησε:
Κυρία είναι σαν μια ψυχή φοβισμένη και δεν μπορώ να την κρατήσω άλλο.

 Η Γκουέρνικα του Πικάσο

Δυσκολεύτηκαν πολύ να καταλάβουν τι βλέπουν στην εικόνα.
Αρχίζουν να ρωτούν μήπως είναι απόκριες κι έχουν ντυθεί;
Μήπως είναι μία θάλασσα.
Θέλοντας να τα βοηθήσω να ανακαλύψουν μόνα τους το θέμα τους είπα πως ο ζωγράφος αυτό το έργο το έφταιξε μετά από έναν πόλεμο που ξέσπασε στην πατρίδα του. Προσπαθήστε να παρατηρήσετε ένα ένα τι είναι αυτά που βλέπετε.
Βλέπω ένα πόδι
Το κεφάλι ενός ταύρου
Ένα χέρι
Ένα κεφάλι.
Παρατηρείστε υπάρχει κάποια ολόκληρη εικόνα;
Όχι
Γιατί νομίζετε ότι τα ζωγράφισε έτσι;
Μήπως γιατί είναι πεθαμένα; ρωτούν
Προσέχτε τα χρώματα που έχει χρησιμοποιήσει.
Είναι όλα σκούρα.
Ζωγράφισε έτσι τα πάντα γιατί ήθελε να δείξει ότι τίποτε δε γλιτώνει στον πόλεμο. Όλα καταστρέφονται.

Το περιστέρι της ειρήνης του Πικάσο

Κυρία είναι ένα πουλί που έχει λουλούδια στα φτερά του.
Σκορπάει παντού λουλούδια.
Κρατάει στο στόμα του λουλούδια και τα αφήνει όταν πετάει.
Είναι ένα περιστέρι άσπρο.

Το παιδί με το περιστέρι του Πικάσο.

Είναι ένα κορίτσι.
Βλέπω παιχνίδια
Κρατάει στα χέρια του κάτι και του μιλάει.
Κρατάει ένα περιστέρι και το αγκαλιάζει και το φιλάει.

Ο Ίκαρος από το έργο του Ματίς.

 

Αρχικά υπέθεσαν πως είναι κάποιος πληγωμένος.
Πρότεινα στα παιδιά να μιμηθούν τη στάση του σώματος που βλέπουν στην εικόνα και να προσπαθήσουν να καταλάβουν αν ποτέ έχουν έρθει σε ανάλογη θέση και πότε.
(Ήταν πολύ αστείο να προσπαθούμε να μιμηθούμε τη στάση αυτή)
Όταν χορεύουμε κυρία. Τότε χορεύει κάτω από τα αστέρια.

Αν τώρα σας ρωτούσα ποιες εικόνες θα διαλέγατε για να περιγράψετε τον πόλεμο;
Τις πρώτες κυρία που τα χρώματα δεν είναι λαμπερά.και που λίγο φοβάσαι όταν τις βλέπεις.
Αν τώρα ρωτούσα που θα θέλατε να ζείτε στον πόλεμο ή στην ειρήνη;
Όλα τα παιδιά επέλεξαν ειρήνη, γιατί κανείς δεν σκοτώνεται από σφαίρες, γιατί όλα είναι λαμπερά, έξω υπάρχουν λουλούδια, ζώα, υπάρχουν παιχνίδια, έχουμε φαγητό βιβλία.

Nέα ανάρτηση στη σελίδα των εικαστικών