Μέρα αφιερωμένη αποκλειστικά στο μοιρολόι του Λαζάρου. Τα παιδιά καταφθάνουν στο σχολείο γεμάτα ανυπομονησία. Κάθε τρεις και λίγο ρωτούν κυρία πότε θα φύγουμε; Ήρθε η ώρα; Δεν ικανοποιούνται από την απάντηση ότι πρέπει να περιμένουμε να έρθουν όλοι οι φίλοι μας στο σχολείο και μετά να ξεκινήσουμε. Παρατηρούν και ψάχνουν να βρουν πόσοι λείπουν. Κυρία νομίζω πως δε θα έρθουν. Κοιτώ το ρολόι μου και τους τονίζω ότι είναι ακόμη νωρίς. Είναι πολύ αναστατωμένα δεν παίζουν, μόνο περιμένουν.Μαζί με τα παιδιά είναι και οι μεγάλοι ανυπόμονοι και μας ρωτούν τι ώρα θα περάσουμε από το σπίτι τους. Όλοι θέλουν να τους επισκεφθούμε και να τους αναγγείλουμε τραγουδιστά ότι το Σάββατο του Λαζάρου πλησιάζει. Άνθρωποι που δεν έχουν παιδιά στο Νηπιαγωγείο, μας προσκαλούν να τραγουδήσουμε και στο δικό τους σπίτι ή μαγαζί. Φέτος για πρώτη φορά παρουσιάζονται εθελοντές συνοδοί. Ρωτούν διστακτικά κυρία ..... μήπως θα μπορούσα να έρθω κι εγώ μαζί σας; Με μεγάλη μας χαρά δεχόμαστε την προσφορά να γίνουμε συνοδοιπόροι και συνοδηγοί στο ταξίδι αυτό.
Η ώρα έφθασε και λες παρακαλώ ετοιμαστείτε, γίνετε ζευγάρια και αποχωρήστε από την τάξη. Τα ζευγάρια το ένα πίσω από το άλλο. Υπενθυμίζουμε γρήγορα γρήγορα κάποιους γενικούς κανόνες και το τρένο παίρνει μπροστά. Αρχίζει το ταξίδι του αργά αλλά σταθερά. Όλα ρωτούν κυρία θα πάμε και από το δικό μου σπίτι;
Προσπαθούμε να οργανώσουμε τη διαδρομή έτσι ώστε κανείς να μην μείνει παραπονεμένος. Ξεκινάμε από το κέντρο του χωριού. Πρώτη μας στάση το φαρμακείο του χωριού. Ένα πολύ ζεστό καλωσόρισμα περιμένει τα παιδιά. Συνεχίζουμε για το σπίτι που μας περιμένουν κάποιοι γονείς που μένουν πολύ μακριά από το σχολείο και που μετά από αυτό θα φύγουν για τη δουλειά τους. Τρίτη μας στάση το σπίτι του εθελοντή συνοδού μας. (Ευχαριστούμε πολύ την κα Σπανού που προσφέρθηκε εθελοντικά να σεργιανίσει και να τραγουδήσει μαζί μας). Τελευταία μας στάση σε αυτήν την πρώτη μας εξόρμηση ο μπακάλης του χωριού μας. Στο δρόμο μας προσκαλεί κάποια γυναίκα να τραγουδήσουμε και στο δικό της σπίτι.
Συνεχίζουμε το ταξίδι μας στο πετρωτό (μία περιοχή του χωριού μας). Ο Πατήρ- Χαράλαμπος μας φωνάζει κα .................. στο γυρισμό να σταματήσετε και στο δικό μου σπίτι. Φωνάζουμε σε κάθε σπίτι που συναντούμε: Να τα πούμε; Τα παιδιά βλέποντας το καλάθι τους να γεμίζει ενθουσιάζονται περισσότερο και τραγουδούν ακόμη πιο δυνατά. Κάποια από τα παιδιά δεν έχουν ξαναπάει προς αυτήν την περιοχή και λένε: κα χαθήκαμε τι θα κάνουμε τώρα; Τα καθησυχάζουμε και παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής για το σχολείο. Πρέπει να ελαφρύνουμε το καλάθι να ξεκουράσουμε για λίγο τα παιδιά και ξεκινήσουμε για την τελευταία μας και πιο κουραστική διαδρομή. Αν και ο ποδαρόδρομος πολύς κανένα δεν είπε κουράστηκα. Όλα θέλουν να συνεχίσουν. Τα παιδιά αφήνουν μπουφάν πίνουν νερό και ξεκινούμε για την επόμενη μας διαδρομή.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον κο Μπάμπη (ο φούρναρης )που τόσα χρόνια δε θυμάμαι πόσα ακριβώς αλλά είναι πολλά ίσως και πάνω 10 μας βοηθά προσφέροντας το ζυμάρι και το ψήσιμο να διατηρούμε το έθιμο ζωντανό. Ξέρουμε πως πάντα μας περιμένει να τραγουδήσουμε κι εμείς δεν μπορούμε να του χαλάσουμε χατήρι. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ κύριε Μπάμπη.
Κατηφορίζουμε σιγά σιγά για το σχολείο μας και όσοι μας ακούν να τραγουδάμε μας προσκαλούν να σταματήσουμε και στο δικό τους σπίτι. Ευχαριστούμε όλους τους κατοίκους του χωριού που άνοιξαν το σπίτι τους και υποδέχτηκαν τα παιδιά του νηπιαγωγείου για να τραγουδήσουν το Λάζαρο.
Επιστρέφουμε στο σχολείο. Κυρία στο δημοτικό δεν θα πάμε;
Αντέχετε να πάμε και στο δημοτικό; ΝΑΙ φωνάζουν όλα. Ωραία θα φάμε πρώτα θα ξεκουραστούμε για λίγο και μετά θα τραγουδήσουμε στο δημοτικό. Ωραία θα δω και τους περσινούς μου φίλους. Κυρία εγώ θα δω την ξαδέρφη μου και εγώ τον αδερφό μου και την αδερφή μου. Θα πάμε σε όλες τις τάξεις έτσι; Ναι παιδιά θα πάμε σε όλες τις τάξεις.
Ευχαριστούμε όλους τους συναδέλφους που κάθε χρόνο φροντίζουν τα παιδιά μας να νιώθουν πως είναι ευπρόσδεκτα στο άλλο σχολείο.
Η ώρα έφθασε και λες παρακαλώ ετοιμαστείτε, γίνετε ζευγάρια και αποχωρήστε από την τάξη. Τα ζευγάρια το ένα πίσω από το άλλο. Υπενθυμίζουμε γρήγορα γρήγορα κάποιους γενικούς κανόνες και το τρένο παίρνει μπροστά. Αρχίζει το ταξίδι του αργά αλλά σταθερά. Όλα ρωτούν κυρία θα πάμε και από το δικό μου σπίτι;
Προσπαθούμε να οργανώσουμε τη διαδρομή έτσι ώστε κανείς να μην μείνει παραπονεμένος. Ξεκινάμε από το κέντρο του χωριού. Πρώτη μας στάση το φαρμακείο του χωριού. Ένα πολύ ζεστό καλωσόρισμα περιμένει τα παιδιά. Συνεχίζουμε για το σπίτι που μας περιμένουν κάποιοι γονείς που μένουν πολύ μακριά από το σχολείο και που μετά από αυτό θα φύγουν για τη δουλειά τους. Τρίτη μας στάση το σπίτι του εθελοντή συνοδού μας. (Ευχαριστούμε πολύ την κα Σπανού που προσφέρθηκε εθελοντικά να σεργιανίσει και να τραγουδήσει μαζί μας). Τελευταία μας στάση σε αυτήν την πρώτη μας εξόρμηση ο μπακάλης του χωριού μας. Στο δρόμο μας προσκαλεί κάποια γυναίκα να τραγουδήσουμε και στο δικό της σπίτι.
Συνεχίζουμε το ταξίδι μας στο πετρωτό (μία περιοχή του χωριού μας). Ο Πατήρ- Χαράλαμπος μας φωνάζει κα .................. στο γυρισμό να σταματήσετε και στο δικό μου σπίτι. Φωνάζουμε σε κάθε σπίτι που συναντούμε: Να τα πούμε; Τα παιδιά βλέποντας το καλάθι τους να γεμίζει ενθουσιάζονται περισσότερο και τραγουδούν ακόμη πιο δυνατά. Κάποια από τα παιδιά δεν έχουν ξαναπάει προς αυτήν την περιοχή και λένε: κα χαθήκαμε τι θα κάνουμε τώρα; Τα καθησυχάζουμε και παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής για το σχολείο. Πρέπει να ελαφρύνουμε το καλάθι να ξεκουράσουμε για λίγο τα παιδιά και ξεκινήσουμε για την τελευταία μας και πιο κουραστική διαδρομή. Αν και ο ποδαρόδρομος πολύς κανένα δεν είπε κουράστηκα. Όλα θέλουν να συνεχίσουν. Τα παιδιά αφήνουν μπουφάν πίνουν νερό και ξεκινούμε για την επόμενη μας διαδρομή.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον κο Μπάμπη (ο φούρναρης )που τόσα χρόνια δε θυμάμαι πόσα ακριβώς αλλά είναι πολλά ίσως και πάνω 10 μας βοηθά προσφέροντας το ζυμάρι και το ψήσιμο να διατηρούμε το έθιμο ζωντανό. Ξέρουμε πως πάντα μας περιμένει να τραγουδήσουμε κι εμείς δεν μπορούμε να του χαλάσουμε χατήρι. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ κύριε Μπάμπη.
Κατηφορίζουμε σιγά σιγά για το σχολείο μας και όσοι μας ακούν να τραγουδάμε μας προσκαλούν να σταματήσουμε και στο δικό τους σπίτι. Ευχαριστούμε όλους τους κατοίκους του χωριού που άνοιξαν το σπίτι τους και υποδέχτηκαν τα παιδιά του νηπιαγωγείου για να τραγουδήσουν το Λάζαρο.
Επιστρέφουμε στο σχολείο. Κυρία στο δημοτικό δεν θα πάμε;
Αντέχετε να πάμε και στο δημοτικό; ΝΑΙ φωνάζουν όλα. Ωραία θα φάμε πρώτα θα ξεκουραστούμε για λίγο και μετά θα τραγουδήσουμε στο δημοτικό. Ωραία θα δω και τους περσινούς μου φίλους. Κυρία εγώ θα δω την ξαδέρφη μου και εγώ τον αδερφό μου και την αδερφή μου. Θα πάμε σε όλες τις τάξεις έτσι; Ναι παιδιά θα πάμε σε όλες τις τάξεις.
Ευχαριστούμε όλους τους συναδέλφους που κάθε χρόνο φροντίζουν τα παιδιά μας να νιώθουν πως είναι ευπρόσδεκτα στο άλλο σχολείο.
Τα παιδιά τραγουδούν το Λάζαρο στο δημοτικό σχολείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου