Τα κλαδιά ελιάς γεμάτα ελίτσες, το χτένι και ένας κουβάς με αρκετές ελίτσες έγιναν η αφορμή να ξαναθυμηθούμε τη βόλτα μας στους ελαιώνες του χωριού, (Ευχαριστούμε πολύ κα Αυλωνίτη) και μας προσέφεραν την ευκαιρία να μαζέψουμε κι εμείς τις δικές μας ελιές.
Παρουσιάζουμε τα παραπάνω στα παιδιά και τα παιδιά ξεκινούν να μιλούν για ελιές και φροντίδα. Πως φροντίζουμε παιδιά τις ελιές; ρωτάμε. Κυρία πρέπει να τις ποτίζουμε. Να τις κλαδεύουμε, συμπληρώνει το άλλο. Να μην τους βάζουμε φωτιά. Να τις αγαπάμε. Να σκαλίζουμε το χώμα τους. Να τις καθαρίζουμε από τα χόρτα.
Με τα υλικά που έχουμε στη διάθεσή μας αρχίζει στην τάξη το δικό μας λιομάζωμα. Τα παιδιά χτενίζουν τα λιόκλαδα και μαζεύουν τις ελιές από κάτω τοποθετώντας τες μέσα στον κουβά.
Κάποια παρατηρούν πως κάποιες ελιές είναι πολύ μικρές, κάποιες είναι μεγάλες, κάποιες έχουν σημάδια, άλλες είναι πράσινες κι άλλες μαύρες.
Δίνουμε στα παιδιά ελιές να παρατηρήσουν, μία που έχει σημάδια και μία που είναι πράσινη χωρίς σημάδια. Τις παρατηρούν και αρχίζουν να αναρωτώνται τι να είναι αυτά τα σημάδια. Εκείνη τη στιγμή έρχεται και η καθαρίστριά μας και βλέποντας τις ελιές που παρατηρούν τα παιδιά μας λέει πως η ελιά αυτή έχει δάκο, είναι άρρωστη κι αν την αφήσουμε θα γεμίσει με σκουλήκι.
Παιδιά μήπως ξέρετε τι θα πρέπει οι άνθρωποι να κάνουν όταν αρρωσταίνουν τα δέντρα; Τα παιδιά κοιτούν αλλά δε γνωρίζουν. Όταν οι άνθρωποι αρρωσταίνουν τι κάνουν; Πάνε στο γιατρό απαντούν. Πως άραγε να λένε το γιατρό για τα φυτά; Ελαιογιατρό; απαντούν. Ο γιατρός των φυτών λέγεται γεωπόνος και τον φωνάζουν οι άνθρωποι και εκείνος αφού εξετάσει τα δέντρα, μας δίνει και το κατάλληλο φάρμακο και με αυτό θα ραντίσουμε τις ελιές μας για να γίνουν καλά.
Βλέπουμε ένα σύντομο video στον υπολογιστή από την kidepedia όπου μιλούν ο Πέρης και η Κάτια για το πως μαζεύουν τις ελιές και πως βγαίνει το λάδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου